PALATOGRAM 38

PALATOGRAM 37

PALATOGRAM 36

PALATOGRAM 35

PALATOGRAM 34

PALATOGRAM 33

PALATOGRAM 32

PALATOGRAM 31

PALATOGRAM 30

PALATOGRAM 29

PALATOGRAM 28

PALATOGRAM 27

PALATOGRAM 26

PALATOGRAM 25

PALATOGRAM 24

PALATOGRAM 23

PALATOGRAM 22

PALATOGRAM 21

PALATOGRAM 20

PALATOGRAM 19

PALATOGRAM 18

PALATOGRAM 17

PALATOGRAM 16

PALATOGRAM 15

PALATOGRAM 14

PALATOGRAM 13

PALATOGRAM 12

PALATOGRAM 11

PALATOGRAM 10

PALATOGRAM 09

PALATOGRAM 08

PALATOGRAM 07

PALATOGRAM 03

PALATOGRAM 02

PALATOGRAM 01

PALATOGRAFIA

Metoda pozwalająca określić obszar styku grzbietu języka na podniebieniu, dziąsłach i zębach. Polega na posmarowaniu grzbietu języka substancją kontrastującą i rejestrowaniu śladów pozostawionych przez język podczas wymawiania poszczególnych głosek....

PALATALNY

/PODNIEBIENNY, TWARDOPODNIEBIENNY, ŚRODKOWOJĘZYKOWY/ ang. palatal Przymiotnik stosowany do określania miejsca artykulacji dźwięków tworzonych przy udziale środkowej części powierzchni języka i podniebienia twardego. Typowym przykładem dźwięku...

PALATALNOŚĆ

/ZMIĘKCZENIE/ Miękkość głoski, czyli udział w artykulacji wzniesionej środkowej części języka do podniebienia twardego, czego efektem jest uzyskanie wrażenia pewnej miękkości głoski. W ujęciu Danuty Ostaszewskiej i Jolanty Tambor (1997)...

PALATALIZACJA

/ZMIĘKCZENIE/ fr. palatalisation Palatalizacja to inaczej zmiękczenie głoski, czyli tworzenie głoski z dodatkową artykulacją podniebienną, która polega na wzniesieniu środkowej części języka do podniebienia twardego, czego efektem jest uzyskanie...

OWRZODZENIE KONTAKTOWE

/ZIARNINIAK KONTAKTOWY/ ang. contact ulcer /contact granuloma/ , fr. granulome d'intubation , niem. wenden Ulcus, ros. контактная язва /контактная гранулема/ ang. contact ulcer (z łac. ulcus , ulcer ‘owrzodzenie’, contactus , od contact-, contingere...

OTORYNOLARYNGOLOGIA

zob. LARYNGOLOGIA

OTORYNOLARYNGOLOG

zob. LARYNGOLOG

OTOLARYNGOLOGIA

zob. LARYNGOLOGIA

OTOLARYNGOLOG

zob. LARYNGOLOG

OTĘPIENIE Z CIAŁAMI LEWY’EGO

ang. dementia with Lewy bodies – DLB Otępienie to charakteryzują postępujące zaburzenia funkcji poznawczych – w stosunku do ogólnych kryteriów otępienia zaznacza się jednak, że w początkowym okresie niekonieczne jest występowanie zaburzeń pamięci,...

OTĘPIENIE WIELOZAWAŁOWE

/OTĘPIENIE NACZYNIOWE, DEMENCJA WIELOZAWAŁOWA/ ang. multi-ninfract dementi – MID, vascular dementia – VaD łac. dementia ‘nierozum, głupstwo, szaleństwo, obłęd’ (od demens ‘głupi, szalony, obłąkany’) Zespół zaburzeń poznawczych spowodowanych chorobą...

OTĘPIENIE W CHOROBIE PARKINSONA

ang. Parkinson’s disease dementia – PDD Występuje średnio u 20–30% pacjentów (niekiedy podaje się, że nawet u 90%, lecz większość badaczy uznaje wskaźniki tego typu za zawyżone). Dla zdiagnozowania otępienia w chorobie Parkinsona, jak stwierdzają...

OTĘPIENIE W CHOROBIE HUNTINGTONA

/DEMENCJA W CHOROBIE HUNTINGTONA, DEMENCJA W PLĄSAWICY HUNTINGTONA/ ang. Huntingtons dementia , Huntington disease dementia łac. dementia ‘nierozum, głupstwo; szaleństwo, obłęd’ (od demens ‘głupi, szalony, obłąkany’) Zespół narastających zaburzeń...

OTĘPIENIE TYPU ALZHEIMERA

zob. OTĘPIENIE ALZHEIMEROWSKIE

OTĘPIENIE PIERWOTNIE ZWYRODNIENIOWE

ang. primary degenerative dementia Jeden z typów otępienia wyodrębniany ze względu na kryterium etiologiczne; rozwija się w przebiegu pierwotnie zwyrodnieniowych procesów uszkadzających mózg (najczęściej otępienie alzheimerowskie) – w odróżnieniu od...

OTĘPIENIE NACZYNIOWE

zob. OTĘPIENIE WIELOZAWAŁOWE

OTĘPIENIE NACZYNIOPOCHODNE

ang. vascular dementia – VaD Zróżnicowana grupa zaburzeń, tak ze względu na patogenezę, jak obraz kliniczny. Może być uwarunkowana różnorodnymi zmianami naczyniopochodnymi w mózgu: niedokrwiennymi i pokrwotocznymi w następstwie choroby dużych naczyń,...

OTĘPIENIE MIESZANE

ang. mixed dementia Występuje w sytuacji współistnienia dwóch lub więcej procesów patologicznych, powodujących obniżanie się funkcjonowania umysłowego; obraz kliniczny otępienia odzwierciedla nakładanie się różnych jego przyczyn. Takie typy otępienia...

OTĘPIENIE KORSAKOWA

zob. ZESPÓŁ KORSAKOWA

OTĘPIENIE CZOŁOWO-SKRONIOWE

ang. Frontotemporal Dementia – FTD Należy do grupy otępień zwyrodnieniowych typu niealzheimerowskiego. Bywa nazywane zespołem/kompleksem Picka (prototypową chorobą jest w tym przypadku opisana przed ponad 100 laty choroba Picka, która przez długi czas...

OTĘPIENIE ALZHEIMEROWSKIE

/OTĘPIENIE TYPU ALZHEIMERA/ ang. Alzheimer’s dementia , dementia of Alzheimer’s type – DAT Ten rodzaj otępienia jest uwarunkowany chorobą Alzheimera, definiowaną obecnie jako choroba pierwotnie zwyrodnieniowa mózgu, spowodowana odkładaniem się dwu...

OTĘPIENIE

/DEMENCJA/ ang. dementia , niem. Demenz łac. dementia ‘nierozum, głupstwo, szaleństwo, obłęd’ (od demens ‘głupi, szalony, obłąkany’) Zespół nabytych zaburzeń poznawczych wywołanych przewlekłą, postępującą chorobą mózgu u osób, które osiągnęły właściwy...

OSTRE ZAPALENIE KRTANI

ang. acute laryngitis , niem. Akute Laryngitis , fr. laryngite aiguë , ros. острое воспаление гортани / острый ларингит / ang . acute laryngitis (z łac . acut- , acuere ‘ostrzyć’, od acus ‘igła’, larynx ‘krtań’) Zapalenie błony śluzowej krtani, w...

OSŁABIENIE SPRAWNOŚCI PSYCHICZNYCH

zob . OLIGOFRENOPEDAGOGIKA

OSŁABIENIE ROZWOJU UMYSŁOWEGO

zob. NIEPEŁNOSPRWNOŚĆ INTELEKTUALNA

ORTOTONICZNE WYRAZY

zob. WYRAZY ORTOTONICZNE

ORTOLOGOPEDIA

Termin zaproponowany przez Bohdana Mackiewicza, utworzony na gruncie nauki polskiej, ze skojarzenia nazw dwóch dziedzin wiedzy: ortopedii szczękowej i logopedii. Przedmiotem zainteresowań ortologopedii jest analizowanie mechanizmów zależności między...

ORTOGRAFIA

ang. orthography , spelling grec. orthographia Ogół zasad dotyczących poprawnej pisowni w danym języku; ogół zasad określających poprawną wersję pisaną danego języka; zbiór zasad pisania stosowanych w tekstach opierających się na systemie...

ORTOFONIA

fr. orthophonie grec. orthos ‘poprawny, prawidłowy’, phone ‘głos’ Dział ortoepii zajmujący się ustalaniem zasad poprawnej wymowy połączeń głoskowych, wyrazów i połączeń wyrazowych w języku polskim. Zbiór najważniejszych zasad wymowy stanowi polską...

ORTOEPIA

ang. orthoepy ; ros. орфоэпия gr. orthoépeia ‘poprawna wymowa, poprawne posługiwanie się formami językowymi’; orthós – poprawny, prawidłowy, èpos – słowo Dział językoznawstwa zaliczany do językoznawstwa stosowanego i normatywnego obejmujący całość...

ORTODONTA

ang.: orthodontist Lekarz dentysta specjalizujący się w dziedzinie ortodoncji.

ORTODONCJA-ORTOPEDIA SZCZĘKOWA

ang. orthodontics Dziedzina stomatologii zajmująca się profilaktyką i leczeniem wad zgryzu oraz wad szczękowo-twarzowych. Pierwsze wzmianki o zębach i ich ustawieniu pochodzą z czasów starożytnych. Hipokrates (450–375 rok p.n.e.) w swoich pracach...

OPUSZCZANIE GŁOSEK

zob. ELIZJA GŁOSEK

OPUSZCZANIE DŹWIĘKÓW MOWY

zob. MOGILALIA

OPUSZCZANIE

zob. ELIZJA

OPÓŹNIONY ROZWÓJ MOWY

zob. OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (ORM)

OPÓŹNIONY ROZWÓJ JĘZYKOWY

zob. OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (ORM)

OPÓŹNIONY ROZWÓJ EKSPRESJI I PERCEPCJI JĘZYKOWEJ

zob. NIESAMOISTNE OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (NORM)

OPÓŹNIONY ROZKWIT MOWY

zob . SAMOISTNE OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (SORM)

OPÓŹNIONE ROZPOCZĘCIE MOWY

zob. SAMOISTNE OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (SORM)

OPÓŹNIONE NABYWANIE KOMPETENCJI I SPRAWNOŚCI REALIZACYJNEJ

zob. OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (ORM)

OPÓŹNIENIE ROZWOJU UMYSŁOWEGO

zob. OLIGOFRENOPEDAGOGIKA

OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY CZYNNEJ

zob. SAMOISTNE OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (SORM)

OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (ORM)

/OPÓŹNIONY ROZWÓJ MOWY, DZIECI PÓŹNO MÓWIĄCE, OPÓŹNIENIE ROZWOJU JĘZYKA, OPÓŹNIONY ROZWÓJ JĘZYKOWY, OPÓŹNIONE NABYWANIE KOMPETENCJI I SPRAWNOŚCI REALIZACYJNEJ, ISTOTNIE NIŻSZA SPRAWNOŚĆ JĘZYKOWA/ ang. late talkers W polskiej literaturze termin...

OPÓŹNIENIE ROZWOJU JĘZYKA

zob. OPÓŹNIENIE ROZWOJU MOWY (ORM)

OPÓŹNIENIA I ZABURZENIA PERCEPCJI SŁUCHOWEJ

ang. delays and disorders of an aural perception Prawidłowy rozwój dziecka jest uzależniony m.in. od niezaburzonej percepcji słuchowej. Wszelkie opóźnienia lub zaburzenia w spostrzeganiu słuchowym ujawniają się najczęściej w rozwoju mowy dziecka....

ONTOLINGWISTYKA

ang. ontolinguistics , linguistics of children’s speech , ros. oнтолингвистика , лингвист и ка детской речи grec. óntos ‘byt’; łac. lingua ‘język’ Terminem tym określa się aktualnie w Rosji dyscyplinę naukową, którą wcześniej nazywano przyswajaniem...

ONOMATOPEJA

/DŹWIĘKONAŚLADOWNICTWO, DŹWIĘKONAŚLADOWCZY WYRAZ, WYRAZY ONOMATOPEICZNE, WYRAZ DŹWIĘKONAŚLADOWCZY/ ang. onomatopoeia , niem. Onomatopöie , fr. onomatopée , ros. ономатопея , звукоподражание łac. onomatopoeia (z grec. ονοματοποιία ‘tworzenie nazw’)...

ONOMATOPEICZNA TEORIA MOWY

ang. onomatopoeia grec. onomatopoiía ‘tworzenie nazw’ Teoria wskazująca na pozakonwencjonalną genezę języka jako procesu dźwiękowego (i innego typu, np. wyrazy dyndać czy zygzak imitują ruch o charakterze rytmicznym) naśladownictwa świata zewnętrznego...

ONLINE

/ON-LINE/ Dosłownie z ang. ‘na linii’ (bezpośrednio). W technice komputerowej oznacza tryb bezpośredniej pracy urządzenia w sieci; dostęp użytkownika do sieci (Internetu). W przypadku komunikatorów internetowych, serwisów społecznościowych, wspólnej...

ON-LINE

zob. ONLINE

OLIGOLALIA

zob. OLIGOFAZJA

OLIGOFRENOPEDAGOGIKA

/OSŁABIENIE SPRAWNOŚCI PSYCHICZNYCH, PSYCHASTENIA, OPÓŹNIENIE ROZWOJU UMYSŁOWEGO, ZAHAMOWANIE ROZWOJU UMYSŁOWEGO/ ang. oligophrenopedagogic (z groligos" -mało, " phren" -umysł), niem. Geistesschwache Obiektem zainteresowań oligofrenopedagogiki jest...

OLIGOFRENOLOGOPEDIA

Dział neurologopedii zajmujący się oligofazją, czyli zaburzeniem mowy będącym wynikiem niewykształcenia się kompetencji językowej, komunikacyjnej i kulturowej na skutek niepełnosprawności intelektualnej. Przyjmując, iż oligofazja jest zaburzeniem...

OLIGOFRENIA

zob. NIEPEŁNOSPRWNOŚĆ INTELEKTUALNA

OLIGOFAZJA

/OLIGOLALIA/ ang. oligophasia grec. oligos + phasis Zaburzenie mowy będące wynikiem niewykształcenia się kompetencji językowej, komunikacyjnej i kulturowej na skutek niepełnosprawności intelektualnej. Zdaniem Urszuli Jęczeń jest to zaburzenie...

OKLUZJA STATYCZNA

zob. ZGRYZ PRAWIDŁOWY

OKLUZJA PRAWIDŁOWA

zob. ZGRYZ PRAWIDŁOWY

OKLUZJA CENTRALNA

zob. ZGRYZ PRAWIDŁOWY

OKLUZJA

zob. ZGRYZ

OFFLINE

/OFF-LINE/ Dosłownie z ang. ‘odłączony od linii’ (poza, niedostępny, rozłączony, nieaktywny). W odniesieniu do sieci komputerowych (Internetu) oznacza sposób oglądania porcji materiałów pobranych z sieci bez stałego podłączenia do niej. Można również...

OFF-LINE

zob. OFFLINE

OFF

Z angielskiego wyłącz (ang. off, turn off, switch off), opis spotykany na przełącznikach oznaczający pozycję wyłączoną urządzenia.

ODRUCHY WARGOWE

Wyodrębnić można trzy odruchy wargowe: z wargi górnej, ze spoidła, z wargi dolnej. Wywołanie odruchów – drażnienie palcem warg dziecka. Reakcja badanego – wysunięcie warg do przodu i ich zwieranie. Reakcje te notowane są już w życiu płodowym –...

ODRUCHOWA REAKCJA WYMIOTNA

zob. ODRUCH ZWRACANIA