Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Termin zaproponowany przez Bohdana Mackiewicza, utworzony na gruncie nauki polskiej, ze skojarzenia nazw dwóch dziedzin wiedzy: ortopedii szczękowej i logopedii.
Przedmiotem zainteresowań ortologopedii jest analizowanie mechanizmów zależności między zaburzeniami artykulacji a wadami zgryzu, poszukiwanie ich związków bądź wspólnej genezy. Istotnym działaniem w tym względzie jest ocena przebiegu procesów rozwojowo-czynnościowych układu stomatognatycznego, co jest ważnym zagadnieniem zarówno w pracy ortodontów, jak i logopedów. Wynikiem takiego podejścia jest wspólne opracowywanie planu profilaktyki oraz terapii ortodontycznej i logopedycznej w celu usuwania wad zgryzu i wymowy.
B. Mackiewicz: Współzależność wad zgryzu i wymowy na tle przyczynowym, „Magazyn Stomatologiczny” 1992, nr 2, s. 28–30.
K. Raftowicz-Wójcik, T. Matthews-Brzozowska: Wady zgryzu a wady wymowy – przegląd piśmiennictwa, „Dental and Medical Problems” 2005, nr 1 (42), s. 149–154.
Szczegóły
dr Banaszkiewicz Agnieszka - Uniwersytet Gdański, Gdańsk
