- Komlogo
- Raport o stanie kształcenia logopedów
wróć do zestawienia uczelni
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
studia magisterskie
placówka publiczna, woj. podlaskie
Wypełnionych ankiet: 8
- Jaki etap weryfikacyjny musiała Pani/musiał Pan przejść przed przyjęciem na studia logopedyczne?
6 GŁOSÓWrozmowa kwalifikacyjna3 GŁOSYprzedłożenie zaświadczenia lekarskiego od audiologa0 GŁOSÓWprzedłożenie zaświadczenia lekarskiego od ortodonty1 GŁOSprzedłożenie zaświadczenia logopedycznego o braku wad wymowy1 GŁOSnie było etapu weryfikacyjnego1 GŁOSinne
- Jak ocenia Pani/Pan w skali 1 do 5 przygotowanie teoretyczne do zawodu logopedy podczas studiów (gdzie 1 oznacza, że studia nie przygotowały mnie do pracy, a 5 oznacza bardzo dobre przygotowanie do pracy w zawodzie)?
0 GŁOSÓW
(0%)11 GŁOS
(13%)21 GŁOS
(13%)36 GŁOSÓW
(75%)40 GŁOSÓW
(0%)5 - Jak ocenia Pani/Pan w skali 1 do 5 przygotowanie praktyczne do zawodu logopedy podczas studiów (gdzie 1 oznacza, że studia nie przygotowały mnie do pracy, a 5 oznacza bardzo dobre przygotowanie do pracy w zawodzie)?
1 GŁOS
(13%)13 GŁOSY
(38%)22 GŁOSY
(25%)32 GŁOSY
(25%)40 GŁOSÓW
(0%)5 - Do diagnozy i terapii jakiego rodzaju zaburzeń mowy studia przygotowały Panią/Pana najlepiej (w diagnozie i terapii których zaburzeń mowy czuje Pani/Pan najlepsze przygotowanie - można zaznaczyć kilka odpowiedzi)?
DIAGNOZA
4 GŁOSYdyslalia1 GŁOSopóźniony rozwój mowy5 GŁOSÓWafazja0 GŁOSÓWjąkanie/niepłynność mówienia6 GŁOSÓWniedosłuch1 GŁOSzaburzenia neurologiczne dzieci4 GŁOSYzaburzenia neurologiczne dorosłych2 GŁOSYinneTERAPIA
4 GŁOSYdyslalia1 GŁOSopóźniony rozwój mowy3 GŁOSYafazja0 GŁOSÓWjąkanie/niepłynność mówienia5 GŁOSÓWniedosłuch0 GŁOSÓWzaburzenia neurologiczne dzieci2 GŁOSYzaburzenia neurologiczne dorosłych2 GŁOSYinne - Do diagnozy i terapii jakiego rodzaju zaburzeń mowy studia przygotowały Panią/Pana najsłabiej (w diagnozie i terapii których zaburzeń mowy czuje Pani/Pan najsłabsze przygotowanie - można zaznaczyć kilka odpowiedzi)?
DIAGNOZA
0 GŁOSÓWdyslalia3 GŁOSYopóźniony rozwój mowy2 GŁOSYafazja7 GŁOSÓWjąkanie/niepłynność mówienia0 GŁOSÓWniedosłuch3 GŁOSYzaburzenia neurologiczne dzieci1 GŁOSzaburzenia neurologiczne dorosłych0 GŁOSÓWinneTERAPIA
0 GŁOSÓWdyslalia3 GŁOSYopóźniony rozwój mowy3 GŁOSYafazja7 GŁOSÓWjąkanie/niepłynność mówienia2 GŁOSYniedosłuch2 GŁOSYzaburzenia neurologiczne dzieci2 GŁOSYzaburzenia neurologiczne dorosłych0 GŁOSÓWinne - Jakich zagadnień brakowało Pani/Panu na studiach? (zachowano oryginalną pisownię)
Aktualnej wiedzy na temat terapii i diagnozy jąkania, było przedstawione podejście van Ripera i tyle
autyzm, opóźniony rozwój mowy, wczesna interwencja logopedyczna (aspekt praktyczny), zaburzenia neurologiczne u dzieci, terapia jąkania
Patofonetyki, komunikacji alternatywnej
wszystkiego
Jąkanie, mutyzm
Praktyki z dyslalii
Diagnozy i terapii osób jąkających
szeroko pojęte zaburzenia neurologiczne inne niż afazja i dyzartria, jąkanie, praca z osobami z niepełnosprawnością intelektualną - Jakich zagadnień według Pani/Pana było na studiach za dużo? (zachowano oryginalną pisownię)
Statystyka
otolaryngologia, emisja głosu,
Zdrowie publuczne, promocja zdrowia, demografia
audiologii, laryngologii
Niedosłuch
Fonetyki oraz składni
Emisja głosu
Niedosłuch, Bardzo wiele godzin przedmiotów niezwiązanych z zawodem - Czym kończyły się studia?
3 GŁOSYegzaminem8 GŁOSÓWobroną pracy dyplomowej0 GŁOSÓWpracą pisemną teoretyczną1 GŁOSopisem przypadku0 GŁOSÓWinne
- Co chciałaby Pani/chciałby Pan dodać od siebie na temat studiów i praktyk? (zachowano oryginalną pisownię)
Trudnością było organizowanie praktyk we własnym zakresie, uczelnia nie podpisywała umów o praktyki i często spotykałam się z odmową. Nikt nie chce brać studentów charytatywnie
Zbyt wiele teorii, za mało zajęć praktycznych. Brak angażowania studentów w zajęcia praktyczne, głównie miały charakter hospitacji. Nikt nie nauczył nas planowania i pisania terapii. Za mało było studium przypadków i brak przykładów na to, jak postępować z danym pacjentem. Wiele nauczyłam się jak diagnozować i różnicować afazję motoryczną, percepcyjną, dyzartię, jak interpretować wyniki badań słuchu, jak wykonywać badania słuchu, na czym polega dysfonia, jakie są jej rodzaje, jak wygląda rak krtani i jakie jest medyczne (laryngologiczne) postępowanie z pacjentem, natomiast nikt nie nauczył nas, co dalej, jak postępować z pacjentem mającym afazję, dyzartrię, głuchotę, czy będącym po resekcji krtani, jak zaplanować mu terapię. Studia kompletnie nie przygotowały mnie do pracy z małymi dziećmi. Przez konflikty osób zarządzających naszym kierunkiem studiów, a niektórymi oddziałami szpitala dziecięcego, bardzo często zajęcia nie mogły się odbywać na terenie szpitala i nie mogłyśmy obcować praktycznie z żadnymi dziećmi. Wszystko było czystą teorią. Większość kadry, która nauczała przedmioty logopedyczne była stricte teoretykami, którzy bardzo rzadko stykali się z jakimikolwiek pacjentami. Być może dlatego, tak słabo zostaliśmy przygotowani pod względem praktycznym do wykonywania zawodu.
Za mało praktyk i pracy z dziećmi
Mało przyjemna i kompetentna kadra Zakładu Logopedii i Fonoaudiologii UMB. W większości jednostkach praktyki ograniczające się jedynie do jednego spotkania.
Nie zamieniłabym kierunku ani uczelni na żaden inny
Zdecydowanie za mało zajęć praktycznych innych niż zajęcia kliniczne
Wypełnionych ankiet: 0
Brak danych
