SPÓŁGŁOSKI NOSOWE

/SPÓŁGŁOSKI Z REZONANSEM NOSOWYM/ 

ang. nasal consonants

Spółgłoski półotwarte, których wymowa polega na tym, że następuje zwarcie w różnych miejscach jamy ustnej lub pomiędzy nią a jamą gardłową i strumień powietrza przedostaje się na zewnątrz przez jamę nosową, przy czym – w zależności od spółgłoski – podniebienie miękkie może być obniżone w pełnym stopniu ([ŋ]) i wtedy jama ustna jest całkowicie wyłączona lub podniebienie może być obniżone w stopniu niepełnym i wtedy cechy fonetyczne spółgłoski zależą także od części jamy ustnej do miejsca zwarcia narządów mowy.

Literatura:

D. Ostaszewska, J. Tambor: Podstawowe wiadomości z fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Katowice 1997.

Encyklopedia języka polskiego, red. S. Urbańczyk, Wrocław 1992.

B. Rocławski: Podstawy wiedzy o języku polskim dla glottodydaktyków, pedagogów, psychologów i logopedów, Gdańsk 2001.