/ROZSZCZEPIENIE WARGI I WYROSTKA ZĘBODOŁOWEGO/
ang. cleft lip and alveolus
Wada wrodzona, która zazwyczaj ma charakter jednostronny (lewostronny, prawostronny) lub obustronny. Polega na częściowym lub całkowitym przerwaniu ciągłości elementów anatomicznych wargi górnej i wyrostka zębodołowego.
Wykorzystując typologię opartą o kryterium embriologiczne, rozszczep wargi i wyrostka zębodołowego nazywany jest rozszczepem podniebienia pierwotnego. W typologii Ottona Kriensa wada ta określana jest za pomocą symbolu LA- lub -AL, w zależności od tego, czy występuje po stronie prawej, czy lewej. Zaburzenia anatomiczne występujące przy rozszczepie podniebienia pierwotnego, obejmując wargę górną i wyrostek zębodołowy (jednostronnie lub obustronnie), wpływają na możliwość domknięcia dwuwargowego podczas oddychania, mimikę twarzy, możliwość objęcia brodawki podczas ssania piersi.
Leczenie tego typu rozszczepu polega na operacji chirurgicznej, a także na leczeniu ortodontycznym, gdyż zazwyczaj w grupie osób z tym typem rozszczepu występują wady zgryzu. Zaburzenia mowy nie manifestują się tak intensywnie, jak w przypadku rozszczepów obejmujących oprócz wargi i wyrostka zębodołowego także podniebienie twarde i miękkie.
Literatura:
J. Bardach: Rozszczepy wargi górnej i podniebienia, Warszawa 1967.
II konferencja robocza – rehabilitacja mowy. Rozszczep wargi i podniebienia, red. Z. Dudkiewicz, Warszawa 1996.
I konferencja robocza – dokumentacja. Rozszczep wargi i podniebienia, red. Z. Dudkiewicz, Warszawa 1996.
D. Pluta-Wojciechowska: Zaburzenia mowy u dzieci z rozszczepem podniebienia. Badania-teoria-praktyka, Bielsko-Biała 2006.
D. Pluta-Wojciechowska: Mowa dzieci z rozszczepem wargi i podniebienia, Kraków 2011.
