PAROKSYTONON

/PAROKSYTONEZA/

ang. paroxytone

grec. paroksytonon – w gramatyce greckiej wyraz z akcentem akutowym na ostatniej sylabie

Termin zaczerpnięty z gramatyki greckiej, oznaczający wyraz z akcentem akutowym na ostatniej sylabie, charakteryzującej się znacznym podwyższeniem tonu w stosunku do sylab sąsiednich.

W szerszym znaczeniu oznacza wyraz z akcentowaną przedostatnią sylabą. Tendencję do takiego sposobu akcentowania określa się mianem paroksytonezy. W języku polskim akcent paroksytoniczny jest akcentem gramatycznym i jest właściwy dla większości wyrazów.

Zob. także: AKCENT GRAMATYCZNY, AKCENT PAROKSYTONICZNY, AKCENT WYRAZOWY

Literatura:

M. Dłuska: Prozodia języka polskiego, Warszawa 1976.

R. Laskowski: Paroksytonon, [w]: Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław–Warszawa–Kraków 1999, s. 420.

I. Sawicka: Fonologia, [w]: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Fonetyka i fonologia, red. H. Wróbel, Kraków 1995, s. 105–195.

M. Steffen-Batogowa: Struktura akcentowa języka polskiego, Warszawa–Poznań 2000.