Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Zjawisko fonetyczne polegające na dodaniu delikatnej głoski [x]do spółgłosek zwartych [b, d, g, p, t, k].Dzieje się tak poprzez zastosowanie ataku chuchającego (przydechowego) w czasie tworzenia tych głosek. W niektórych językach świata przydech jest cechą fonologiczną relewantną (np. w chińskim). W języku praindoeuropejskim istniały dźwięczne spółgłoski przydechowe [bx, dx, gx],lecz zanikły w większości języków pochodnych. W języku polskim przekształciły się w zwarte dźwięczne [b, d, g].Zachowały się jedynie w językach germańskich oraz indoaryjskich.
Obecnie w języku polskim głoski w realizacji przydechowej można usłyszeć jedynie w mowie szeptem lub przy niektórych zaburzeniach mowy i głosu (np. przy niektórych rodzajach jąkania oraz niedomykalności fałdów głosowych).
