Terapia dziecka z wadą słuchu może być prowadzona przez logopedę i surdopedagoga, a w razie konieczności również przez psychologa. Aby była skuteczna, konieczne jest kontynuowanie ćwiczeń i zabaw zalecanych przez specjalistów w domu, w przedszkolu lub szkole. Terapia jest efektywniejsze, jeśli jest prowadzona z użyciem odpowiednio dobranych pomocy dydaktycznych.
Od czego zależy rozwój języka dziecka z wadą słuchu
Na rozwój dzieci z uszkodzony słuchem mają wpływ:
– czas wystąpienia uszkodzenia słuchu –- im wcześniej nastąpiło uszkodzenie słuchu (w okresie okołoporodowym lub noworodkowym), tym trudniej osiągnąć taki poziom rozwoju językowego, który wystarczyłby na pełne werbalne porozumiewanie się, ale od kiedy stosuje się implanty ślimakowe, często jest to możliwe; mniejsze negatywne skutki ma ubytek, który pojawia się po 6-7 r. ż. dziecka,
– czas zaaparatowania i korzyści z aparatów – im szybciej od momentu wykrycia uszkodzenia słuchu dziecko zostanie zaaparatowane lub zaimplantowane, tym większe szanse ma na lepszy rozwój językowy i mniejsze negatywne konsekwencje wady słuchu,
– rodzaj i stopień ubytku słuchu – mniejsze negatywne skutki na rozwój dziecka ma lekki lub umiarkowany niedosłuch przewodzeniowy, a poważniejsze problemy występują w przypadku znacznego lub głębokiego ubytku odbiorczego lub mieszanego,
– czas podjęcia terapii – im szybciej podejmie się terapię specjalistyczną i im intensywniej będzie się ją prowadzić, tym większa jest szansa na to, że dziecko będzie się porozumiewało i uczyło na miarę swoich możliwości,
– towarzyszące zaburzenia – wada wzroku, zaburzenia motoryki, mikrouszkodzenia układu nerwowego, zaburzenia emocjonalne, niepełnosprawność intelektualna itp. powodują dodatkowe trudności w rozwoju dziecka z wadą słuchu,
– współpraca rodziny i terapeutów – dziecko z wadą słuchu może zdobyć optymalne kompetencje językowe i poznawcze tylko pod warunkiem ścisłej współpracy rodziców (opiekunów) dziecka z terapeutami.
Cele terapii dziecka z wadą słuchu
Nadrzędnym celem terapii dziecka słabosłyszącego lub niesłyszącego jest rozwijanie jego kompetencji komunikacyjnej, czyli kształtowanie i rozwijanie języka i porozumiewania się językiem mówionym lub językiem migowym, żeby mogło uczyć się i rozwijać, najpełniej funkcjonować wśród ludzi. Etapy pracy terapeutycznej:
– nauka słyszenia,
– nauka rozumienia,
– nauka wypowiadania i porozumiewania się.
Cele te są realizowane przez:
– ćwiczenia słuchowe, czyli naukę odbierania, różnicowania i identyfikowania dźwięków przyrody, otoczenia oraz mowy,
– rozwijanie słownika biernego, czyli rozumienie wyrazów, związków wyrazowych, potem zdań i dłuższych wypowiedzi,
– rozwijanie słownika czynnego, czyli umiejętności wypowiadania słów, wyrażeń, zwrotów, zdań,
– kształtowanie poprawności gramatycznej wypowiedzi, czyli rozumienia i posługiwania się zdaniami poprawnymi pod względem gramatycznym,
– ćwiczenie prawidłowej artykulacji, czyli wymowy,
– naukę czytania i pisania.
