Tworzenie wspólnego pola uwagi to umiejętność skupiania uwagi na tych samych obiektach z drugą osobą. Jest to jeden z elementów niezbędnych do rozwoju komunikacji.- Prawidłowo rozwijające się dziecko jest początkowo zainteresowane osobami z najbliższego otoczenia.

Obserwuje ono twarze innych osób i wchodzi w interakcję z nimi. To pozwala mu przyjmować rolę odbiorcy i nadawcy, co jest niezbędne podczas rozwijania komunikacji. Już w 9. miesiącu życia dziecko jest zdolne do tworzenia wspólnego pola uwagi. Ta umiejętność uwarunkowana biologicznie pozwala dziecku uczyć się i wpływa na jego rozwój w wielu sferach, począwszy od rozwoju ruchowego, przez poznawczy i rozwój mowy, aż od emocjonalno-społecznego. Budując wspólne pole uwagi, dziecko ma możliwość obserwowania i naśladowania. Dzięki neuronom lustrzanym jest ono zdolne do połączenia obserwowanych zachowań z własnymi.

Jak budować wspólne pole uwagi z dzieckiem?

Sytuacje, aktywności i zabawy z małym dzieckiem pozytywnie wpływające na budowanie wspólnego pola uwagi:

• interakcje twarzą w twarz z niemowlęciem,

• przytulanie, dotykanie dziecka,

• reagowanie na jego komunikaty niewerbalne (gesty, mimikę, spojrzenie),

• reagowanie na płacz i wydawane dźwięki,

• nazywanie tego, co znajduje się wokół dziecka oraz tego, co mu pokazujemy,

• nazywanie czynności, które wykonujemy podczas pielęgnowania dziecka,

• prezentowanie dziecku przedmiotów na wysokości twarzy dorosłego, a następnie ich oddalanie,

• przenoszenie wzroku z dziecka na przedmiot i odwrotnie,

• wskazywanie przez dorosłego palcem przedmiotów,

• wyraźna ekspresja mimiczna dorosłego,

• przesadne werbalizacje dorosłego (np. O! – zachwycanie się),

• opowiadanie o tym, czym jest zainteresowane lub co wskazuje dziecko,

• wspólne oglądanie książeczek oraz wskazywanie i nazywanie obrazków,

• wspólna zabawa na dywanie,

• zabawy atrakcyjnym przedmiotem (np. miską z wodą, zegarkiem itp.),

• zabawa „A ku ku”, zakrywanie swojej głowy chustą, szalem, itp.

Co robić, gdy dziecko nie rozwija się prawidłowo?

Dzieci rozwijające się prawidłowo prezentują odpowiedni mechanizm dzielenia uwagi, najpierw z najbliższymi osobami, potem także z innymi. Mają one także wrodzoną zdolność rozumienia sygnałów emocjonalnych oraz nawiązywania relacji społecznych. Brak tej umiejętności powinien skłonić rodziców do wizyty u specjalisty, który oceni rozwój dziecka, przeprowadzi badanie, postawi diagnozę neurologopedyczną i udzieli wskazówek dotyczących wspierania prawidłowego rozwoju bądź skieruje na odpowiednią terapię.