Program
Program diagnostyczny i ćwiczeniowy funkcji żuchwy w procesie karmienia i produkcji mowy wg Sary Rosenfeld-Johnson oparty na pracy mięśni szczęki i żuchwy. Zaprezentowane w programie ćwiczenia bazują na fizjologii wysiłku fizycznego. Oznacza to, że każde z zaproponowanych ćwiczeń zawiera w sobie elementy związane z oporem, stopniem trudności i ma określoną liczbę powtórzeń. Osoba uczestnicząca w szkoleniu nauczy się oceniać funkcję szczęki i żuchwy oraz leczyć wykryte dysfunkcje.
W procesie diagnostycznym i leczniczym niezbędne będą narzędzia terapeutyczne, które zaprojektowano zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci.
W programie terapeutycznym zalecane są takie narzędzia logopedyczne, jak:
· Gloved Finger (Palec w rękawiczce)
· Infa-Dent®,
· ARK's Probe (Szpatułka ARK),
· ARK's Z-Vibe™ (wibrator logopedyczny Z-Vibe™),
· Gryzaki Ark (ARK's Grabbers),
· Chewy Tubes™ (bloczki żuchwowe),
Na początku każdego ćwiczenia, kursant zapozna się z charakterystyką narzędzia oraz sposobem jego stosowania w diagnozie i leczeniu wybranych przypadków klinicznych, krok po kroku zgodnie z kolejnością czynności.
Ćwiczenia takie, jak Gloved Finger (palec w rękawiczce) Infa-Dent®, ARK's Probe (szpatułka ARK), ARK's Z-Vibe™ (wibrator logopedyczny Z-Vibe™), Gryzaki Ark (ARK's Grabbers), Chewy Tubes™ (bloczki żuchwowe), Firm Licorice Stick (twardy patyczek lukrecji), Slow Feed (powolne karmienie), Cube Placement (kostki pokarmu) nie wymagają od pacjenta zdolności podążania za poleceniami ustnymi. Ćwiczenia te bazują na modelu bodziec-reakcja i nie wymagają zaangażowania szerokiego spektrum funkcji poznawczych.
Dlatego też, propozycje technik diagnostyczno-leczniczych Sary Rosenfeld-Johnson stosuje się u noworodków mających jeden dzień, poprzez dzieci starsze aż po osoby dojrzałe.
Korzyścią pracy z najmłodszymi dziećmi jest to, że w wielu przypadkach istnieje możliwość zapobiegnięcia deficytom w funkcjonowaniu szczęki i żuchwy, dzięki udoskonaleniu sprawności mięśni, wprowadzeniem nowych konsystencji pokarmu lub pojawieniem się komunikacji ustnej. Można także zapobiec problemom z karmieniem, spowodowanym trudnościami, jakie sprawia pokarm stały.
Natomiast korzyścią w ocenie i leczeniu dzieci starszych i osób dojrzałych jest to, że ich motywacja i umiejętność współpracy stale wzrasta.
Ćwiczenia zaprezentowane na szkoleniu wykorzystują zasady fizjoterapeutyczne stosowane w celu normalizacji sprawności mięśni. Ćwiczenia siłowe i opór są stosowane w dla poprawy siły, stabilności i kontroli mięśni oraz normalizacji ruchu. Celem interwencji jest uzyskanie sprawności mięśni a następnie odzyskanie ich funkcji w obrębie jamy ustnej. Takie postępowanie wpłynie korzystnie na karmienie i na wyrazistość mowy.
Program Ocena i Leczenie Funkcji Żuchwy sprawdzi się:
· u osób z dysfagią, które nie mogą być karmione doustnie,
· u osób, które nie przyjmowały jeszcze miękkich i twardych pokarmów,
· u osób, które ssą pokarmy stałe, zamiast je przeżuwać.
Grupa docelowa z którą należy pracować stosując Program Sary Rosnefeld-Johnson to:
· oboby przedwcześnie urodzone (wcześniaki)
· osoby z mózgowym porażeniem dziecięcym
· osoby z zespołem Downa
· ocoby z autyzmem
· osoby z dyslalią
· osoby z zaburzeniem karmienia/jedzenia
· osoby po urazach mózgowych
Ocena postępów leczenia
Logopedyczny program oceny i leczenia funkcji żuchwy Sary Rosenfeld-Johnson pozwala określić cele pracy. Formularze diagnostyczne i kwestionariusze umożliwiają logopedzie sumienne monitorowanie postępów pacjenta. Program umożliwia sporządzenie ewaluacji działań logopedycznych w celu oceny efektów leczenia.
Dr n. o zdr. Marta Szmaj - Od 13 lat analizuje, bada, teoretyzuje i rozwiązuje problemy zaburzeń karmienia/jedzenia i połykania. Obroniła rozprawę doktorską na Wydziale Nauk o Zdrowiu w Gdańskim Uniwersytecie Medycznym w zakresie dysfagii u dzieci (jedyna taka praca w Polsce), uzyskując stopień naukowy doktora nauk o zdrowiu. W pracy zawodowej specjalizuje się w diagnozie i terapii dzieci z zaburzeniami karmienia, jedzenia i połykania. Nieustannie śledząc światowe nowości diagnostyczno-terapeutyczne dotyczące dysfagii z przyjemnością przekazuje zdobytą wiedzę i doświadczenie studentom logopedii oraz praktykującym logopedom, którzy poszukują nowych rozwiązań terapeutycznych dla swoich pacjentów. Od roku 2009 współpracuje z Katedrą Logopedii Uniwersytetu Gdańskiego. Jako wykładowca na kierunku wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju małego dziecka uczy, jak prowadzić logopedyczną diagnozę i terapię małego pacjenta z obciążonym wywiadem okołoporodowym, u którego występuje objaw zaburzeń karmienia, jedzenia i połykania (dysfagii).
|