Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Samogłoski [ą, i, y, u, , ę], które są uwarunkowanymi kontekstowo wariantami wymowy śródgłosowych połączeń wyrazowych o strukturze: samogłoska (V) + spółgłoska nosowa (N) + spółgłoska szczelinowa (S), występujących w wyrazach obcego pochodzenia, np. transport [trąsport], inspektor [ispektor], czynsz [čyš], kunsztowny [kuštovny], konstruktor [kstruktor], sens [sęs]. W wyrazach tego typu – zamiast nosowych lub raczej znazalizowanych samogłosek, realizowanych asynchronicznie – mogą być także wymawiane fakultatywnie samogłoski ustne, np. [čyṇš]. Powstanie tzw. wtórnych samogłosek nosowych lub znazalizowanych jest efektem upodobnień artykulacyjnych (procesów koartykulacji).
