LARYNGOSKOP

/WZIERNIK KRTANIOWY/

ang. laryngoscope, niem. Laryngoskop, fr. laryngoscope, ros. ларингоскоп

ang. laryngoscope (z grec. larynx ‘krtań’, scopio ‘oglądać’)

Laryngoskop
Laryngoskop

Instrument do wykonywania laryngoskopii bezpośredniej umożliwiający dokładną ocenę wnętrza krtani w celach diagnostycznych lub w celu założenia rurki intubacyjnej. Laryngoskop składa się z rękojeści (zawierającej baterie) oraz łopatki (łyżki), prostej lub zakrzywionej, z żarówką lub ze światłowodem. Laryngoskopia bezpośrednia jest najważniejszą metodą badania gardła i krtani. Badanie można wykonać przy pomocy laryngoskopu sztywnego, lupowego, fiberoskopu lub mikrolaryngoskopii. Ze względu na kształt łyżki (łopatki) rozróżnia się laryngoskopy proste z łopatką prostą (Forregera), krzywe (Macintosha) oraz spłaszczone. Użycie łopatki określonego kształtu zależy od warunków anatomicznych w obrębie jamy ustnej i gardła chorego. Celem zapewnienia bezpieczeństwa chorego konieczna jest częsta kontrola sprawności działania laryngoskopu, szczególnie systemu oświetlającego (sprawności baterii, żarówki, połączeń). Laryngoskopu używa się przede wszystkim podczas intubacji dotchawiczej chorego w celu zastosowania narkozy ogólnej.

Zob. także: LARYNGOSKOPIA

Literatura:

P. Koltai, R. Nixon: The story of the laryngoscope, „Ear, Nose & Throat Journal” 1989, Vol. 68 (7), s. 494–502.

494–502.

B. Bailey: Laryngoscopy and laryngoscopes – who's first?: the forefathers/four fathers of laryngology, „The Laryngoscope” 1996, Vol. 106 (8), s. 939–943.

Technika zabiegów i operacji w otorynolaryngologii, red. B. Latkowski, Warszawa 2000.