Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Termin wprowadzony, obok terminu jąkanie organiczne, w latach 50. XX wieku przez Aleksandrę Mitrinowicz-Modrzejewską. Jąkanie czynnościowe jest następstwem zmian czynnościowych w centralnym układzie nerwowym, które wpływają na ruchowe mechanizmy oddychania, fonacji i artykulacji. Koordynacja i regulacja tych czynności jest niedostateczna, następuje więc przyspieszenie tempa mowy, zaburzenie toru oddechowego i brak synchronizacji między fazą wydechu, fonacją i czynnością rezonacyjną jam ustnej oraz gardłowej.
