Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Termin wprowadzony, obok terminu jąkanie czynnościowe (funkcjonalne), w latach 50. XX wieku przez Aleksandrę Mitrinowicz-Modrzejewską. Oznaczono nim osobną jednostkę chorobową, rzadką postać zaburzenia mowy, występującą jako objaw towarzyszący afazji lub dyzartrii spastycznej, spowodowany urazami czaszki i mózgu, pourazowymi wstrząsami mózgu oraz stanami zapalnymi mózgu. Przy jąkaniu organicznym występuje wzmożone napięcie mięśni oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych oraz liczne współruchy twarzy i kończyn głównie po stronie prawej.
