/GUZKI GŁOSOWE PRAWDZIWE, GUZKI GŁOSOWE RZEKOME, GUZKI GŁOSOWE TWARDE, GUZKI GŁOSOWE MIĘKKIE/
ang. hard (fibrosed) and soft vocal nodules, niem. hart und weiches Stimmlippenknötchen
Postać ograniczonego przerostowego nieżytu krtani, manifestującego się łagodnym rozrostem nabłonka warstwy powierzchownej blaszki właściwej i strefy błony podstawnej fałdów głosowych.
Do powstania guzków głosowych prowadzą nieprawidłowa emisja głosu oraz hiperkineza mięśni krtani, szyi i karku. W pierwszym okresie powstawania guzków mają one charakter obrzęku w górnej warstwie blaszki właściwej błony śluzowej. Tego typu zmiana rozwija się najczęściej na brzeżnej powierzchni fałdów głosowych i stanowi ognisko zapalenia na ograniczonym obszarze, zwykle z towarzyszącą mikrowaskularyzacją. Są to tzw. guzki głosowe miękkie, na szerokiej podstawie. Barwą nie odróżniają się od koloru fałdu głosowego. Guzki głosowe miękkie nie powodują dużych zaburzeń w wibracji fałdów głosowych, natomiast występująca chrypka jest następstwem braku pełnego ich zwarcia. Zwarcie fonacyjne ma kształt „klepsydrowaty”, nastawienie głosowe jest chuchające, słychać szmer uciekającego powietrza w czasie fonacji. W związku z tym czas fonacji jest skrócony, a głos męczliwy, tworzony zwykle w sposób party.
W okresie tym włączenie leczenia farmakologicznego, rehabilitacja foniatryczna oraz zaniechanie wysiłku głosowego prowadzą zwykle do całkowitego ustąpienia zmian. Jeśli jednak narząd głosowy nadal jest narażony na wysiłek głosowy, to z czasem dochodzi do włóknienia guzków. Stają się one twardsze, o białawym zabarwieniu i stożkowatym kształcie, a ich powierzchnia ulega rogowaceniu. Takie guzki nazywane są guzkami twardymi. Guzki twarde są zwykle mniejsze niż guzki miękkie, ale powodują większe zaburzenia głosu, co jest spowodowane usztywnieniem fałdu głosowego w miejscu ich występowania. Drgania fonacyjne są nieregularne, przesunięcie brzeżne ograniczone, a brak zwarcia manifestuje się większą niedomykalnością. Leczenie farmakologiczne i fizykoterapeutyczne jest nieskuteczne. Leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie guzków głosowych.
Literatura:
A. Domeracka-Kołodziej: Choroby narządu głosu u nauczycieli jako problem orzeczniczy. Zawodowe choroby narządu głosu u nauczycieli, Łódź 2001.
B. Maniecka-Aleksandrowicz: Klasyfikacja zaburzeń głosu, „Logopedia” 2000, t. 28, s. 61-67.
E. Niebudek-Bogusz: Choroby narządu głosu o podłożu zawodowym. Rehabilitacja zawodowych zaburzeń głosu, Łódź 2009.
Foniatria kliniczna, red. A. Pruszewicz, Warszawa 1992.
M. Strong, C. Vaughan: Vocal cord nodules and polyps – the role of surgical treatment, „Laryngoscope” 1971.
