ELIZJA

/opuszczanie/

ang. elision, niem. Elision, fr. élision, ros. Элизия

łac. elisio ‘wyciskanie, wytłoczenie’, w gramatyce – ‘wyrzutnia, wyrzucenie samogłoski’, od elido ‘wybijać, wytłoczyć, wycisnąć’

 

Zjawisko lingwistyczne, fonetyczne, polegające na braku segmentu (głoski, sylaby, wyrazu) w wypowiedzi. W przypadku wypadnięcia głosek z dwóch wyrazów sąsiadujących ze sobą może dojść do kontaminacji – ściągnięcia pozostałych cząstek w jeden wyraz. Elizja może być objawem zaburzenia mowy lub zostać spowodowana przejęzyczeniem na skutek nieuwagi czy pośpiechu.

 

Zob. także: ELIZJA GŁOSEK, MOGILALIA

 

Literatura:

E. Wojnarowska: Zaburzenia mowy. Słownik, Warszawa 1983.

Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław 1993.

J. Surowaniec: Logopedyczny słownik terminologii diagnostycznej, Kraków 1999.