AFONIA SPASTYCZNA

/AFONIA HIPERKINETYCZNA, AFONIA KURCZOWA, BEZGŁOS SPASTYCZNY, BEZGŁOS KURCZOWY, BEZGŁOS HIPERKINETYCZNY, APHONIA SPASTICA/

łac. aphonia spastica

Niemożność tworzenia głosu na skutek zawodowego przeciążenia narządu fonacyjnego, obniżenia ogólnej kondycji organizmu, nagłego przeciążenia krtani (np. jako reakcja po krzyku) lub nerwicy urazowej (jako reakcja na jednorazowy wstrząs albo długotrwale występujący lęk). Mięśnie aparatu głosotwórczego są zbyt mocno napięte.

Afonia spastyczna wymaga szczegółowej diagnostyki foniatrycznej oraz podjęcia odpowiedniego leczenia i rehabilitacji (np. terapii głosu, psychoterapii, leczenia foniatrycznego, leczenia psychiatrycznego).

Zob. także: AFONIA

Literatura:

Foniatria kliniczna, red. A. Pruszewicz, Warszawa 1992.

E. Binkuńska: Higiena i emisja głosu mówionego, Bydgoszcz 2012.