Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Całkowita utrata dźwięczności głosu. Pacjent potrafi porozumiewać się jedynie szeptem. Przyczyny afonii mogą być różne: zniekształcenia fałdów głosowych (np. przy chorobach zapalnych lub nowotworowych), zaburzenia czynności krtani (np. porażenie nerwów krtaniowych), porażenie opuszkowe, uszkodzenie śródmózgowia, porażenie rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym, zaburzenia nerwicowe (m.in. nerwica lękowa; odnotowuje się skrajny stopień afonii histerycznej z zupełną utratą mowy, nawet szeptanej). Afonia częściej występuje u osób zawodowo używających głosu. Chwilowa afonia może być skutkiem silnego wzruszenia lub reakcji histerycznej.
Afonia wymaga szczegółowej diagnostyki foniatrycznej oraz podjęcia odpowiedniego leczenia i rehabilitacji (np. terapii głosu, psychoterapii, leczenia neurologicznego, leczenia psychiatrycznego).
