AFONIA HISTERYCZNA

/BEZGŁOS HISTERYCZNY, APHONIA HISTERICA/

łac. aphonia hysterica

Niemożność tworzenia głosu na skutek histerii, przeżyć emocjonalnych, nagłego przestrachu. Mięśnie aparatu głosotwórczego wiotczeją, pojawia się niedowład czynnościowy mięśni krtani. Zaburzenie charakteryzuje się nagłym początkiem występującym po urazie psychicznym oraz brakiem anatomicznych zmian w krtani. Podczas kaszlu, płaczu lub śmiechu dźwięk jest prawidłowy.

Afonia histeryczna wymaga szczegółowej diagnostyki foniatrycznej oraz podjęcia odpowiedniego leczenia i rehabilitacji (np. terapii głosu, psychoterapii, leczenia foniatrycznego, leczenia psychiatrycznego).

Zob. także: AFONIA

Literatura:

Foniatria kliniczna, red. A. Pruszewicz, Warszawa 1992.

E. Binkuńska: Higiena i emisja głosu mówionego, Bydgoszcz 2012.