ang. television, TV
Środek komunikacji masowej służący do bezprzewodowego przekazywania zarejestrowanego przez kamerę dźwięku i obrazu (audycji, filmów, muzyki itp.) przetworzonego przez urządzenie nazywane nadajnikiem na falę elektromagnetyczną (o częstotliwości z zakresu 3 kHz – 3 THz) do oddalonych odbiorników telewizorów dekodujących sygnał wizyjny na obraz i dźwięk – transmisja analogowa.
Obecnie w Polsce obraz i dźwięk rejestrowane są cyfrowo, kodowane za pomącą standardu MPEG-4 (standard kodowania audio i wideo pracowany przez ISO/IEC MPEG) i transmitowane drogą radiową do odbiorników telewizyjnych standardu DVB-T (ang. Digital Video Broadcasting – Terrestrial).
W ostatnich przy wykorzystaniu internetu powstaje telewizja hybrydowa umożliwiająca interakcję widza z prowadzącymi audycję. Program telewizyjny wysyłany jest przez sieć internetową w standardzie MPEG-4 lub MPEG-2, natomiast widz ma możliwość wyboru np. kamery z której filmowane są ujęcia lub udziału w sondach, quizach prowadzonych w trakcie programu.
Słowo telewizja oznacza również przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją programów telewizyjnych i ich nadawaniem.
