Miejsce służące do przeprowadzania diagnozy i terapii logopedycznej. Powinno spełniać określone warunki, zarówno pod względem wymagań lokalowych, jak i wyposażenia.
W obecnie funkcjonującym w Polsce systemie opieki logopedycznej nie istnieje wyłącznie jeden model gabinetu logopedycznego. Dzieje się tak ze względu na działalność gabinetów przy różnych instytucjach nadrzędnych. Jest to związane w sposób bezpośredni ze specyficznymi wymaganiami stawianymi przez zgłaszających się do tych placówek pacjentów. Gabinety logopedyczne w Polsce można spotkać w poradniach pedagogiczno-psychologicznych, w których przyjmowani są bardzo różni, jeśli chodzi o rodzaj zaburzeń mowy, pacjenci. Najczęściej jest to grupa stosunkowo jednorodna pod względem wieku – dzieci i młodzież do 18. roku życia. Gabinety logopedyczne istnieją także w przedszkolach i szkołach masowych, w ośrodkach i szkołach specjalnych, w ośrodkach zdrowia, przy oddziałach neurologicznych (najczęściej przyjmowani są tu pacjenci dorośli, z zaburzeniami mowy o podłożu neurologicznym). Są też gabinety logopedyczne przy wyższych uczelniach, w których kształci się przyszłych logopedów. Funkcjonują również gabinety prywatne, do których zgłaszają się dość zróżnicowani pod względem wieku oraz zaburzeń mowy pacjenci.
Przy urządzaniu gabinetu powinno się brać pod uwagę wiek pacjentów oraz specyfikę ich zaburzeń mowy. Jeżeli będą to dzieci, to pomieszczenie powinno być szczególnie przytulne i sympatyczne, aby pozwalało logopedzie polepszyć efektywność działań. Jeśli natomiast przeważać będą osoby dorosłe, to należy to uwzględnić przy doborze pomocy do ćwiczeń (gier, książek, obrazków) oraz przy wystroju pomieszczenia, tak by nie mieli wrażenia infantylności otoczenia, w którym się znajdują.
Do podstawowego wyposażenia gabinetu należą: lustro, umywalka, siedzące stanowisko pracy, karimata do ćwiczeń w pozycji leżącej, narzędzia diagnostyczne i warsztat terapeutyczny, pomoce dydaktyczne, urządzenie do rejestrowania mowy (np. dyktafon lub komputer). Gabinet logopedyczny powinien być usytuowany w cichej części budynku.
Zob. także: TERAPIA LOGOPEDYCZNA, DIAGNOZA LOGOPEDYCZNA, WARSZTAT LOGOPEDYCZNY
Literatura:
A. Walencik-Topiłko: Gabinet logopedyczny – warsztat pracy terapeuty, [w]: Podstawy neurologopedii. Podręcznik akademicki, red. T. Gałkowski, E. Szeląg, G. Jastrzębowska, Opole 2005, s. 303–328.
G. Jastrzębowska: Podstawy teorii i diagnozy logopedycznej, Opole 1998.
