ARCHAIZM

Jednostka języka, która wyszła z użycia lub której zakres użycia zmniejszył się na tyle, że przez większość użytkowników traktowana jest jako przestarzała, nacechowana stylistycznie. Najczęściej archaizmami są jednostki leksykalne (np. azaliż, albowiem, niewiasta, rajca, waćpanna), ale mogą je stanowić formy fonetyczne (np. sierce), formy gramatyczne (np. krakać jak i ony, mądrej głowie dość dwie słowie), związki frazeologiczne (np. mieć ciasną dłoń) oraz konstrukcje składniowe (np. dobiec domu, wszem i wobec). Archaizmy leksykalne nazywające przedmioty, funkcje itp. już dziś nieistniejące nazywa się rzeczowymi (np. podczaszy, nagolennik).

Literatura:


H. Kurkowska, S. Skorupka: Stylistyka polska: zarys, Warszawa 2001.