Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Dźwięk złożony powstający w krtani, wytwarzany przez drgające fałdy głosowe, o przebiegu zbliżonym do regularnego wielotonu harmonicznego. Składa się z tonu podstawowego o częstotliwości drgań bezpośrednich fałdów głosowych oraz tonów składowych o częstotliwościach, które są wielokrotnościami tonu podstawowego.
Ton krtaniowy stanowi jedynie bazę dla powstających dźwięków mowy, których ostateczny kształt zależy od wielu modyfikacji zachodzących w strukturach ponadkrtaniowych (jamach gardłowej, ustnej i nosowej). Niektóre częstotliwości składowe tonu krtaniowego ulegają wzmocnieniu w jamach nasady, co związane jest z powstaniem tzw. formantów dźwięków mowy.
Literatura:
W. Jassem: Podstawy fonetyki akustycznej, Warszawa 1973.
J.M. Pickett: The Acoustics of Speech Communication, Boston 1999.
B. Szczepankowski: Fonetyka akustyczna, audytywna i wizualna, Warszawa 1985.
