SEPLENIENIE ŚWISZCZĄCE

/SYGMATYZM ŚWISZCZĄCY, SIGMATISMUS STRIDENS /

 

ang. sigmatism strident, niem. Sigmatismus stridens, ros. сигматизм свистящий, свистящая шепелявость

łac. sigmatismus stridens

 

Rodzaj sygmatyzmu właściwego, częściej dotyczy szeregów syczącego i szumiącego. Charakteryzuje się ostrym, świszczącym dźwiękiem dentalizowanych, czasem wręcz przypominającym gwizdanie, a niekiedy niewiele różniącym się od prawidłowego. Powstaje, gdy przy głoskach syczących tworzy się zbyt głęboki i szeroki rowek na języku; przy szumiących – gdy szczelina między czubkiem języka a wałem dziąsłowym jest mała.

Zob. także: SEPLENIENIE
 

Literatura:


 

I. Styczek: Logopedia, Warszawa 1979.

Понятийно-терминологический словарь логопеда, Под ред. В.И. Селиверстов, Москва 1997.