RERANIE WARGOWE

/rotacyzm wargowy, rotacyzm labialny, reranie labialne, r kuczerskie, r furmańskie/

ang. labial rhotacism, fr. rhotacisme labial

łac. rhotacismus ‘nieprawidłowa wymowa głoski [r]’; pol. wargowy (łac. labialis)

 

Rodzaj rotacyzmu właściwego polegający na tym, że w artykulacji głoski [r] bierze udział jedna lub obie wargi, a język jest bierny. Reranie wargowe można podzielić na dwuwargowe i wargowo-zębowe.

Reranie dwuwargowe (łac. bilabialis) charakteryzuje się dźwiękiem wytwarzanym przez zbliżenie obu warg. Może dochodzić do wibracji obu lub jednej wargi, tworzyć się szczelina (rotacyzm dwuwargowy frykatywny) lub występować jedno uderzenie warg o siebie (dźwięk podobny do []).

Reranie wargowo-zębowe (łac. labiodentalis) tworzone jest poprzez zbliżenie wargi górnej do dolnych zębów lub na odwrót – dolnej wargi i górnych zębów. Częściej występuje wibracja wargi zbliżonej do zębów, choć może to być tylko jedno uderzenie lub szczelina (rotacyzm wargowo-zębowy frykatywny) – dźwięk przypomina [v] lub [f].

 

Zob. także: [Rotacyzm], [Dyslalia]

 

Literatura:

I. Styczek: Logopedia, Warszawa 1979.

J. Surowaniec: Logopedyczny słownik terminologii diagnostycznej, Kraków 1999.

E.M. Skorek: Z logopedią na Ty. Podręczny słownik logopedyczny, Kraków 2000.