PARALAMBDACYZM

/PARALAMBDACISMUS, ZAMIENIANIE GŁOSKI [l] NA INNĄ, ZASTĘPOWANIE GŁOSKI[l] INNĄ, REALIZOWANIE FONEMU /l/ JAKO INNY FONEM/

 
ang. paralambdacism, niem. Paralambdazismus, fr. paralambdacisme, ros. параламбдацизм

łac. paralambdacismus (z grec. para ‘obok, koło’, od grec. λ /lambda/ ‘litera l’ oraz łac. -ismus «grec. -ismos» ‘sufiks słowotwórczy tworzący rzeczowniki pochodne z czasowników’)

Jeden z rodzajów lambdacyzmu. Zaburzenie mowy (dyslalia) polegające na wymawianiu zamiast głoski [l] innej, mieszczącej się w polu realizacji innego fonemu; najczęściej jest to [i]̯, [u̯], rzadziej [d], [t], [n], [l’], [r]. Głoska [l’] może być też wymieniana na twarde [l].

Przykłady paralambdacyzmu: wymowa [i̯ampa], [u̯ampa], [dampa], [rampa] itp. zamiast [lampa]; [malyny] zamiast [maliny].

Zob. także: LAMBDACYZM, PARALALIA
 

Literatura: