ang. walking/stepping reflex
Wywołanie odruchu – badający unosi dziecko, podtrzymując je pod pachami, i opiera je stopami o podłoże.
Odpowiedź na bodziec – w tej pozycji dziecko prostuje nogi, tułów i głowę – przez kilka sekund samo podtrzymuje znaczną część ciężaru swojego ciała, a następnie zaczyna wykonywać rytmiczne, naprzemienne ruchy przypominające chodzenie z jednoczesnym delikatnym pochyleniem ku przodowi.
Fizjologicznie odruch ten występuje do końca 4. miesiąca życia.
Brak odruchu może wskazywać na uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. U niektórych dzieci przy wywołaniu tego odruchu notuje się stanie na palcach, co może wskazywać na podwyższone napięcie mięśniowe o typie kurczowym, reakcja niesymetryczna zaś na niedowład połowiczy.
Literatura:
W. Karnas-Kalemba, B. Basiewicz-Worsztynowicz: Układ nerwowy, [w:] Kompendium pediatrii praktycznej, red. A. Jankowski, Wrocław 2010 , s. 396–403.
L. Sadowska, G. Banaszek: Neurokinezjologiczna diagnostyka niemowląt z zaburzeniami rozwoju psychomotorycznego, [w:] Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, red. L. Sadowska, Wrocław 2001 , s. 115–174.
K. Sidor: Wybrane zagadnienia z neurologii dziecięcej, Warszawa 1997.
W. Służewski: Neurologia, [w:] Norma kliniczna w pediatrii, red. M. Krawczyński, Warszawa 2005, s. 350–354.
J. Szczapa, K. Wróblewska-Seniuk: Perinatologia i neonatologia, [w:] Norma kliniczna w pediatrii, red. M. Krawczyński, Warszawa 2005, s. 101–134.
