ang. plantar reflex
Wywołanie odruchu – podrażnienie stopy dziecka przez włożenie przedmiotu pod nasadę palców stóp bądź drażnienie przedniej części podeszwy.
Odpowiedź na bodziec – toniczne zaciśnięcie (silne zgięcie podeszwowe) pięciu palców stóp; ruch chwytny palców stopy.
Odruch ten staje się coraz słabszy wraz z rozwojem funkcji podporowej stóp. Jego zanikanie notuje się od 8.–9. miesiąca. Wygasa w 4. trymestrze (ok. 12. miesiąca). Może utrzymać się nawet do czasu rozpoczęcia chodzenia przez dziecko.
Brak lub asymetryczna realizacja odruchu może być spowodowana uszkodzeniami dolnego odcinka rdzenia kręgowego. Jego obecność w formie nasilonej powyżej 9. miesiąca życia utrudnia rozwój lokomocji. Wystąpienie w formie przetrwałej lub wzmożonej może wyprzedzać pełnoobjawowe mózgowe porażenie dziecięce.
Literatura:
W. Karnas-Kalemba, B. Basiewicz-Worsztynowicz: Układ nerwowy, [w:] Kompendium pediatrii praktycznej, red. A. Jankowski, Wrocław 2010, s. 396–403.
L. Sadowska, G. Banaszek: Neurokinezjologiczna diagnostyka niemowląt z zaburzeniami rozwoju psychomotorycznego, [w:] Neurokinezjologiczna diagnostyka i terapia dzieci z zaburzeniami rozwoju psychoruchowego, red. L. Sadowska, Wrocław 2001, s. 115–174.
K. Sidor: Wybrane zagadnienia z neurologii dziecięcej, Warszawa 1997.
J. Szczapa, K. Wróblewska-Seniuk: Perinatologia i neonatologia, [w:] Norma kliniczna w pediatrii, red. M. Krawczyński, Warszawa 2005, s. 101–134.
