/PTSD/
ang. posttraumatic stress disorder – PTSD
Zespół stresu pourazowego jest efektem stresu o bardzo dużym natężeniu związanym z doświadczeniem przekraczającym zwykłe ludzkie przeżycia, np. wojna, gwałt, przemoc, bezpośrednie zagrożenie życia czy napaść. O zespole można mówić w przypadku utrzymywania się następujących objawów:
- ponowne doświadczanie przeżytego zdarzenia w postaci natrętnych wspomnień, wyobrażeń, myśli, koszmarów sennych czy tzw. flashbacków, czyli pojawiających się wizualizacji przypominających przeżytą traumę,
- silny niepokój (często połączony z objawami fizjologicznymi) związany ze wszystkim, co przypomina dziecku zdarzenie,
- dążenie do unikania wspomnień związanych z przeżyciem,
- nadmierna czujność, rozdrażnienie, wybuchowość, reakcje nieproporcjonalne do siły bodźca, przesadny lęk.
Ponadto objawom może towarzyszyć niezdolność do odczuwania przyjemności, przytępienie uczuciowe, tendencja do izolowania się od otoczenia, czy nawet myśli samobójcze. W świetle współczesnych badań zespół stresu pourazowego może występować razem aleksytymią.
Literatura:
J. Zagrodzka, Neurofizjologiczne mechanizmy zachowania emocjonalnego, [w]: T. Górska, A. Grabowska, J. Zagrodzka (red.), Mózg a zachowanie, Warszawa 1997, s.359-378;
A. Bilikiewicz, W.Strzyżewski, Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny, Warszawa 1992
