/ZESPÓŁ ZABURZEŃ FONOLOGICZNO-SYNTAKTYCZNYCH/
ang. phonologic-syntactic disorder
W klasyfikacji zaburzeń rozwoju mowy Isabelle Rapin i Dorris A. Allen jeden z najliczniej reprezentowanych, zdaniem autorek, podtyp zaliczany do typu A – mieszanych receptywno-ekspresywnych lub globalnych zaburzeń (ang. Mixed Receptive/Expressive or Global Disorders), w którym artykulacja dziecka jest nieprawidłowa. Mowę charakteryzuje niepłynność. Wypowiedzi są krótkie i niepoprawne gramatycznie, pomijane są słowa funkcyjne i gramatyczne końcówki fleksyjne. Pozornie wydaje się, iż deficyt dotyczy wyłącznie ekspresji mowy, ale w złożonych, dłuższych wypowiedziach ujawniają się także zaburzenia rozumienia mowy. Rozumienie jest zazwyczaj lepsze (lub na podobnym poziomie) niż produkcja mowy. Czasami jako współtowarzyszące trudności występują zaburzenia praksji i/lub gnozji. Zakres zaburzeń: od średniego do ciężkiego.
Ten typ trudności może występować, zdaniem autorek, zarówno u dzieci z zaburzeniami rozwoju językowego (ang. developmental language disorders – DLDs), jak i u dzieci z autyzmem.
Zob. także: ZABURZENIE PROGRAMOWANIA FONOLOGICZNEGO, ZABURZENIE LEKSYKALNO-SYNTAKTYCZNE, ZABURZENIE SEMANTYCZNO-PRAGMATYCZNE
Literatura:
G. Krasowicz-Kupis: SLI i inne zaburzenia językowe, Gdańsk 2012.
I. Rapin, D. Allen: Developmental language disorders: nosologic consideration, w: Neuropsychology of language, reading and spelling, ed. U. Kirk, New York 1983, s. 155–184.
I. Rapin et al.: Subtypes of Language Disorders in School-Age Children With Autism, „Developmental Neuropsychology” 2009, Vol. 34 (1), s. 66–84.
