SEPLENIENIE NOSOWE

/sygmatyzm nosowy/
 
ang. sigmatism nasal, niem. Sigmatismus nasalis, fr. sigmatisme nasal, ros. сигматизм назальный, носовая шепелявость

łac. sigmatismus nasalis

Rodzaj sygmatyzmu właściwego, który może dotyczyć wszystkich głosek dentalizowanych. Podczas artykulacji powietrze przedostaje się przez niedomknięte podniebienie miękkie do jamy nosowej, dźwięk artykułowanej głoski jest unosowiony. W przypadku spirantów nawet nieznacznie niedomknięte podniebienie miękkie powoduje zmianę brzmienia.

Wyróżnia się:

  • seplenienie nosowe częściowe (łac. sigmatismus nasalis partialis) – gdy podniebienie miękkie jest niedomknięte i do prawidłowej artykulacji głosek dentalizowanych dołącza się szmer nosowy,
  • seplenienie nosowe całkowite (łac. sigmatismus nasalis totalis) – gdy nieprawidłowy układ języka zwierającego się z podniebieniem lub dziąsłami wymusza przedostawanie się powietrza z jamy gardłowej do nosowej poprzez szczelinę powstałą przez zbliżenie obsady języka do tylnej ściany gardła, w wyniku czego tworzą się dźwięki nosowe (poszum nosowy, szczeliny nosowe).

Taka artykulacja może skutkować stanami zapalnymi w jamie nosowej lub powtarzającym się zapaleniem ucha środkowego.

Zob. także: [Sygmatyzm], [Spirantyzacja], [Nosowanie], [Nosowanie otwarte]