RERANIE POLICZKOWE

/rotacyzm policzkowy/

ang. buccal rhotacism

łac. rhotacismus ‘nieprawidłowa wymowa głoski [r]’; pol. policzkowy (łac. buccalis)

 

Rodzaj rotacyzmu właściwego polegający na tym, że podczas artykulacji głoski [r] silny strumień powietrza skierowany jest w bok lub w stronę obu policzków. W efekcie drży jeden lub oba policzki. Jednocześnie może też wibrować czubek, krawędź lub krawędzie języka. Powstały dźwięk jest nieprzyjemny. Osoba z tą wadą może być nieprzychylnie obierana przez otoczenie ze względu na jej specyficzny, również wizualny charakter.

 

Zob. także: [Rotacyzm], [Dyslalia]

 

Literatura:

I. Styczek: Logopedia, Warszawa 1979.

J. Surowaniec: Logopedyczny słownik terminologii diagnostycznej, Kraków 1999.

E.M. Skorek: Z logopedią na Ty. Podręczny słownik logopedyczny, Kraków 2000.