NOSOWANIE MIESZANE

ang. the rhinolalia mixta, rhinophonia mixta

Taki rodzaj nosowania, podczas którego występują zaburzenia rezonansu głosek wynikające z jednoczesnego występowania przyczyn związanych ze stanem chorobowym jam nosa i/lub nosogardzieli oraz przyczyn powodujących niemożność oddzielenia jamy ustnej od nosowej.

Postępowanie w przypadku nosowania mieszanego wymaga pełnej i obiektywnej oceny stanu jam nosa, nosogardzieli, możliwości zwarcia podniebienno-gardłowego, która jest wykonywana za pomocą nasofiberoskopii przeprowadzonej przez foniatrę. W wyniku tego badania dokonuje się analizy wszystkich elementów biorących udział w tworzeniu prawidłowego rezonansu i podejmuje decyzje dotyczące leczenia.

W przypadku dzieci z rozszczepem podniebienia należy z wielką ostrożnością podejmować leczenie chirurgiczne polegające na usuwaniu migdałka gardłowego, gdyż może ono ujawnić lub nasilić nosowanie otwarte. Po operacji podniebienia adenoid jest pewnym zabezpieczeniem przed pojawieniem się lub nasileniem nosowania otwartego w sytuacji, gdy zespolone podczas operacji podniebienie miękkie jest krótkie. Podejmowanie decyzji dotyczących adenotomii nie jest jednakże proste i za każdym razem wymaga szczegółowej analizy określającej rolę poszczególnych elementów w powstawaniu zaburzeń rezonansu, ale także – w przypadku przerośniętego migdałka gardłowego – jego wpływu na zaburzenia słuchu. W ocenie warunków powstawania rezonansu nie można także pomijać roli migdałków podniebiennych i ich wpływu w przypadku przerośnięcia na rezonans, pracę podniebienia miękkiego. Opisane w sposób ogólny uwarunkowania powstawania zaburzeń rezonansu są możliwe do rozeznania przez foniatrę, który ma inne niż logopeda możliwości oceny warunków anatomiczno-czynnościowych wpływających na rezonans – może bowiem wykorzystać nasofiberoskopię.

Literatura:

Foniatria kliniczna, red. A. Pruszewicz, Warszawa 1992.

M. Hortis-Dzierzbicka, Z. Dudkiewicz, E. Stecko: Nosowanie otwarte – przyczyny, diagnostyka, sposoby eliminacji, „Nowa Pediatria” 2000, nr 18, s. 18–19.

M. Hortis-Dzierzbicka: Nasofiberoskopia w ocenie zastosowania płata gardłowego w niewydolności podniebienno-gardłowej u pacjentów z rozszczepem podniebienia, Warszawa 2004.

D. Pluta-Wojciechowska: Zaburzenia mowy u dzieci z rozszczepem podniebienia. Badania-teoria-praktyka, Bielsko-Biała 2006.