ang. Angle’s classification, niem. die klassifikation nach Angle
Klasyfikacja opisująca wzajemne relacje zębów górnego i dolnego łuku. Przyjmuje się w niej, że pierwsze zęby trzonowe górne (szóstki) mają niezmienną pozycję i mogą stanowić wzorzec do oceny stanu uzębienia, dlatego zmiana ich wzajemnego położenia jest uważana za odzwierciedlenie dysproporcji w obrębie obu tych łuków.
Klasa I (norma zgryzowa) jest opisywana wtedy, gdy guzek policzkowy przedni pierwszego górnego zęba trzonowego (szóstki górnej) wpada w bruzdę międzyguzkową pierwszego zęba trzonowego dolnego (czyli ząb szósty dolny znajduje się w o pół długości doprzednio w stosunku do zęba szóstego w szczęce). W odniesieniu do kłów (klasa kłowa) normą zgryzową jest położenie górnego zęba trzeciego (kła) pomiędzy kłem a zębem przedtrzonowym w łuku dolnym (ząb czwarty).
Klasa II opisuje wadę zgryzu określaną jako tyłozgryz. Wada ta występuje wtedy, gdy łuk górny jest nadmiernie wysunięty do przodu lub jest nadmiernie rozbudowany albo gdy łuk dolny jest cofnięty lub słabo rozwinięty. W takiej sytuacji guzek policzkowy przedni pierwszego zęba trzonowego górnego (zęba szóstego) znajduje się pomiędzy drugim przedtrzonowcem a pierwszym zębem trzonowym żuchwy (czyli ząb szósty dolny jest cofnięty o połowę swojej długości w stosunku do zęba szóstego górnego). Klasa kłowa opisywana jest w taki sposób, że kieł górny leży pomiędzy drugim siekaczem dolnym a kłem w żuchwie. Rozróżnia się klasę II (czyli tyłozgryz) z protruzją (wychyleniem) siekaczy i klasę II z retruzją (przechyleniem) siekaczy. W tej klasie żuchwa jest cofnięta w stosunku do szczęki.
Klasa III definiuje wadę zgryzu opisywaną jako przodozgryz. Nieprawidłowość ta występuje wtedy, gdy mamy do czynienia z nadmiernym rozwojem żuchwy lub niedorozwojem szczęki. W jamie ustnej guzek policzkowy przedni pierwszego zęba trzonowego górnego wpada pomiędzy pierwszy a drugi ząb trzonowy w żuchwie (czyli ząb szósty dolny jest przesunięty do przodu o całą swoją długość w stosunku do zęba szóstego górnego). Ząb trzeci górny (kieł) znajduje się pomiędzy zębami przedtrzonowymi dolnymi. Dolny łuk zębowy jest ustawiony do przodu w stosunku do górnego, co oznacza, że zęby sieczne dolne zachodzą na zęby sieczne górne.
Za prawidłowy kontakt w obrębie zębów siecznych przyjmuje się ich nożycowe zachodzenie (zęby górne zachodzą na zęby dolne) na około 2 mm.
Literatura:
Zarys współczesnej ortodoncji. Podręcznik dla studentów i lekarzy dentystów, red. I. Karłowska, Warszawa 2009.
S. Majewski: Gnatofizjologia stomatologiczna. Normy okluzji i funkcje układu stomatognatycznego, Warszawa 2009.
