Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
ang. glosolalia, niem. Glossolalie, Glottolalie, fr. glossolalie
z grec. ‘paplanina’
Pozbawione sensu (znaczenia) ciągi głoskowe (niby-wyrazy) przypominające pod względem fonologicznym teksty (wyrazy) danego języka, tworzone w celach ekspresywno-stylistycznych. Ich kształtowaniu mogą służyć takie środki jak eufonia, instrumentacja głoskowa, onomatopeja. Jako zamierzony efekt poetycki glosolalia znalazła szczególny wyraz w literaturze – rosyjskim futuryzmie, polskich Słowopiewniach Juliana Tuwima czy utworach Stanisława Młodożeńca. Glosolalie mogą też funkcjonować w twórczości ludowej jako mowa tajemna, np. w zaklęciach, wyliczankach dziecięcych, przyśpiewkach ludowych.
Literatura:
Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław 1993.
Słownik terminów literackich, red. J. Sławiński, Wrocław 2000.
