EMISJA GŁOSU

łac. emissio ‘wysyłanie, wypuszczanie’

Termin funkcjonujący w dwóch znaczeniach:

  1. Wydobywanie głosu na zewnątrz. Czynność związana z mówieniem lub śpiewaniem – i tak zwyczajowo dzielona przez specjalistów (emisja głosu mówionego, emisja głosu śpiewanego/śpiewaczego). Jest przedmiotem zainteresowania foniatrów, wokalistów, logopedów i terapeutów głosowych. Polega na skoordynowanej pracy aparatów oddechowego, fonacyjnego i artykulacyjnego w celu wybrzmienia głosu. W trakcie diagnozy emisji głosu wyróżnia się emisję prawidłową i nieprawidłową. Prawidłowa skutkuje tworzeniem głosu dźwięcznego, na odpowiedniej wysokości, plastycznego pod względem donośności i brzmienia, emitowanego bez wysiłku. Nieprawidłowa emisja głosu prowadzi do jednostek chorobowych krtani i niewydolności głosowej. Pacjent podlega wówczas diagnozie foniatrycznej i terapii głosowej. Często konieczne jest również leczenie foniatryczne. Diagnozę emisji głosu przeprowadza się najczęściej u osób dorosłych, przygotowujących się do wykonywania zawodów związanych z mówieniem lub śpiewaniem profesjonalnym. U dzieci diagnozę emisji głosowej przeprowadza się w grupach ryzyka, np. przy jąkaniu, rozszczepach podniebienia i/lub wargi, dyzartrii lub innych zaburzeń mowy.

  2. Nauka kształtowania głosu, uwzględniająca elementy fizjologiczne, akustyczne i artystyczne. Przedmiot prowadzony na wokalistyce (pod kątem emisji śpiewaczej) oraz na studiach pedagogicznych (od 2003 roku na uczelniach polskich obligatoryjny na specjalizacji nauczycielskiej) i logopedycznych (pod kątem emisji mówionej). Obejmuje ćwiczenia oddechowe (głównie wypracowanie toru przeponowego i podparcia przeponowego, wydłużenie fazy wydechowej i umiejętności panowania nad siłą wydechu), głosowe (tworzenie głosu na tzw. miękkim ataku oraz użycie rezonatorów w trakcie emisji) i artykulacyjne (usprawnienie i uwrażliwienie artykulatorów oraz pracę na odpowiednio dobranych tekstach). Zajęcia prowadzone są w zakresie profilaktyki emisji głosu.

Literatura:

Foniatria kliniczna, red. A. Pruszewicz, Warszawa 1992.

A. Walencik-Topiłko: Głos jako narzędzie. Materiały do ćwiczeń emisji głosu dla osób pracujących głosem i nad głosem, Gdańsk 2009.

B. Tarasiewicz: Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu, Kraków 2003.