DWUJĘZYCZNOŚĆ ADDYTYWNA

/dwujęzyczność wzbogacająca/

ang. additive bilingualism, niem. Additive Zweisprachigkeit, fr. bilinguisme additif, ros. аддитивное двуязычие

ang. additive ‘dodawalny, sumowalny’

     Wykorzystywanie dwóch języków w mowie i w piśmie na tym samym poziomie co ich etniczni użytkownicy. Tylko dwujęzyczność addytywna umożliwia pełny rozwój zdolności poznawczych. Zakłada także poznawanie obu kultur. Jest możliwa, gdy oba języki cieszą się w rodzinie jednakowym prestiżem społecznym.

Literatura:

Psychologiczne aspekty dwujęzyczności, red. I. Kurcz, Gdańsk 2007.

E. Lipińska: Język ojczysty, język obcy, język drugi. Wstęp do badań dwujęzyczności, Kraków 2003.