DOWCIP JĘZYKOWY

Kawał, żart, anegdota, których komizm wynika ze skierowania uwagi na warstwę językową (komizm umiejscowiony jest w języku i wynika z samego tworzywa językowego, wyrażany jest tylko w formach językowych). Dowcip językowy (słowny) jest grą językową, polegającą na zmianach dokonywanych w symbolach słownych, które nasuwają nam nowe skojarzenia, a formy językowe są samoistnym źródłem efektów komicznych, np.:

1)         – Dlaczego nie byłeś na ostatnim zebraniu partyjnym?

            – Gdybym wiedział, że to ostatnie, to na pewno bym przyszedł!

2)         Leży wielbłąd na pustyni do góry nogami i powtarza: „Cip, cip, cip...”.

            Podchodzi do niego Arab, stawia go na nogi, a wielbłąd: „Pić, pić, pić...”.

3)         Rozmawiają dwie kury:

            – A gdzie twój mąż?

            – Grzebie przy samochodzie.

Literatura:

D. Buttler: Polski dowcip językowy, Warszawa 1974.

J.S. Bystroń: Komizm, Wrocław 1960.