ARTTERAPIA

/ARTERAPIA, ARTETERAPIA, ARTOTERAPIA, TERAPIA SZTUKĄ, KULTUROTERAPIA/

ang. art therapy (z łac. ars ‘sztuka’; z grec. therapeuein ‘opiekować się, oddawać cześć, leczyć’)

Swymi korzeniami sięga do psychodynamicznej psychoterapii poprzez sztukę, swoje założenia opiera na poglądach psychoanalizy Zygmunta Freuda. W wąskim znaczeniu obejmuje terapię z użyciem sztuk plastycznych i nosi nazwę plastykoterapii. W szerokim znaczeniu natomiast obejmuje układ poglądów i czynności ukierunkowanych na utrzymanie i/lub podnoszenie poziomu jakości życia ludzi przy pomocy szeroko rozumianych dzieł sztuki i uprawiania sztuki. Obejmuje muzykoterapię, choreoterapię, biblioterapię, działania terapeutyczne z wykorzystaniem teatru, filmu i różnych sztuk plastycznych. Artterapia jest stosowana do celów leczniczych, edukacyjnych i rozwojowych. Uczestnicy terapii nie muszą posiadać zdolności artystycznych ani wcześniejszych doświadczeń. Najważniejszy jest psychoterapeutyczny kontekst zajęć. Głównym celem jest umożliwienie uczestnikom dokonania zmiany i rozwoju osobistego poprzez stosowanie środków artystycznych w bezpiecznych i sprzyjających im warunkach.

Zob. także: MUZYKOTERAPIA, LOGORYTMIKA

Literatura:

E.J. Konieczna: Arteterapia w teorii i praktyce, Kraków 2003.

W. Szulc: Arteterapia. Narodziny idei, ewolucja teorii, rozwój praktyki, Warszawa 2011.