AKCENT SYMBOLICZNY

ang. symbolic stress

łac. accentus ‘przycisk, ton, akcent’; grec. sýmbolon ‘znak rozpoznawczy’, symbállein ‘zbierać, porównywać’

Polega na uwydatnieniu wyrazu we frazie lub całej frazy za pomocą kombinacji takich parametrów głosu, które charakteryzują zjawisko, o którym się mówi. Akcent symboliczny może charakteryzować osoby, o których się mówi – ich wiek, płeć, emocje, postawy, sposób bycia, a także przywoływane sytuacje i zdarzenia – ich specyfikę, trwanie w czasie.

Rodzajem akcentu symbolicznego jest onomatopeja, naśladująca na zasadzie podobieństwa brzmieniowego dźwięki i odgłosy naturalne.

Literatura:

M. Korolko: Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1990.