• SYGMATYZM LABIODENTALNY

    zob. SEPLENIENIE WARGOWO-ZĘBOWE

  • SYGMATYZM INTERDENTALNY

    zob. SEPLENIENIE MIĘDZYZĘBOWE

  • SYGMATYZM ADDENTALNY

    zob. SEPLENIENIE PRZYZĘBOWE

  • SYGMATYZM

    zob. SEPLENIENIE

  • SURDOPEDAGOGIKA

    ang. surdopedagogy /deaf education/ , niem. Gehörlosenpädagogik, ros. cурдопедагогика łac. surdus ‘głuchy’ + gr. paideia ‘wychowanie, kształcenie’ (z gr. pais ‘dziecko, chłopiec’, gr. ago ‘prowadzę’) Subdyscyplina pedagogiki. Dział pedagogiki...

  • SURDOPEDAGOG

    ang. surdo-pedagogue /teacher of the deaf/ , ros. сурдопедагог łac. surdus ‘głuchy’, gr. paidagogos ‘prowadzący dziecko’ (z gr. pais ‘chłopiec, dziecko’, ago ‘prowadzić’) Specjalista posiadający wykształcenie w zakresie surdopedagogiki. Pedagog...

  • SUPRASEGMENTALNY FONEM

    zob. FONEM SUPRASEGMENTALNY

  • SUPRASEGMENTALNY

    /PROZODYCZNY/ ang. suprasegmental łac. supra ‘nad’ + pol. segmentalny Termin odnosi się do prozodii mowy, której jednostki realizują się w obrębie ciągów jednostek segmentalnych – pojedynczej sylaby lub grupy sylab. Relewantnymi cechami jednostek...

  • SUPRASEGMENTALNE SYMBOLE

    /SYMBOLE PROZODYCZNE/ ang. suprasegmental symbols łac. supra ‘nad’ + pol. segmentalny Symbole służące charakterystyce w piśmie zjawisk prozodycznych. W międzynarodowym alfabecie fonetycznym IPA (The International Phonetic Alphabet) wyróżnia się...

  • SUBSTYTUCJA

    /zastępowanie/ ang. substitution , niem. Substitution, Ersetzung, fr. substitution, ros. замена łac. substitutio ‘podstawienie’ Substytucja to zjawisko lingwistyczne, fonetyczne, polegające na zastępowaniu segmentu (głoski, sylaby, wyrazu) w wypowiedzi...

  • STYL

    Sposób ukształtowania wypowiedzi polegający na określonym wyborze, interpretacji i konstrukcji materiału językowego ze względu na cel przyświecający mówiącemu czy piszącemu. Wybór ten zależy od wielu czynników obiektywnych i subiektywnych. W...

  • STRUNY GŁOSOWE

    zob. FAŁDY GŁOSOWE

  • STRUKTURALIZM

    ang. structuralism , niem. Strukturalismus , fr. structuralisme , ros. структурализм z fr. structuralisme lub z ang. structuralism (od łac. structura ‘budowa’) Główny kierunek w językoznawstwie XX wieku. Zakłada opis języka jako struktury złożonej ze...

  • STRUKTURA POWIERZCHNIOWA

    ang. surface structure , niem. Oberfl ä chenstruktur , fr. structure de surface , ros. поверхностная структура kalka ang. surface structure ; łac. structura ‘budowa’; powierzchni-owy W teorii gramatyki generatywnej to, co składa się na zewnętrzną...

  • STRUKTURA JĘZYKA

    zob. SYSTEM JĘZYKOWY

  • STRUKTURA GŁĘBOKA

    ang. deep structure , niem. Tiefenstruktur , fr. structure pofonde , ros. глубинная структура na wzór ang. deep structure ; łac. structura ‘budowa’; psł. glǫbok ъ ‘głęboki’ W gramatyce generatywnej sens zdania, czyli znaczeniowy odpowiednik ciągu...

  • STEREOTYPIE RUCHOWE

    grec. stereotypos , stereos ‘stężały, twardy’ Zgodnie z ICD-10 są to celowe, powtarzające się, stereotypowe, niefunkcjonalne (i często rytmiczne) ruchy. W klasyfikacji tej podkreśla się, że nie tworzą one obrazu żadnego ze znanych zaburzeń psychicznych...

  • SPRAWNOŚCI GRAFOMOTORYCZNE

    ang. graphomotor skills grec. gràphein ‘pisać, rysować’; łac. motor ‘ten, kto porusza’ Odnoszą się do pisania/kreślenia znaków graficznych, a stanowią o nich zasadniczo: sprawność manualna, percepcja wzrokowa oraz koordynacja wzrokowo-ruchowa. Są...

  • SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-TRĄCE

    zob. SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-SZCZELINOWE

  • SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-SZCZELINOWE

    /SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-TRĄCE, AFRYKATY/ ang. affricate Złożone (wielosegmentalne, polisegmentalne) spółgłoski podstawowe składające się z elementu zwarcia w obrębie jamy ustnej, po uwolnieniu którego powstaje szczelina między artykulatorami tworzącymi...

  • SPÓŁGŁOSKI ZWARTE

    zob. SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-WYBUCHOWE

  • SPÓŁGŁOSKI Z REZONANSEM NOSOWYM

    zob. SPÓŁGŁOSKI NOSOWE

  • SPÓŁGŁOSKI WIBRACYJNE

    zob. SPÓŁGŁOSKI DRŻĄCE

  • SPÓŁGŁOSKI WARGOWO-ZĘBOWE

    zob. SPÓLGŁOSKI LABIALNE

  • SPÓŁGŁOSKI WARGOWE

    zob. SPÓLGŁOSKI LABIALNE

  • SPÓŁGŁOSKI UDERZENIOWE

    /SPÓŁGŁOSKI JEDNOUDERZENIOWE/ ang. tap or flap consonants Określane są, z uwagi na brak odpowiedników terminologicznych w języku polskim, zgodnie z angielskim nazewnictwem jako tap i flap . Ze względu na iloczas zaliczane są do dźwięków chwilowych,...

  • SPÓŁGŁOSKI TRĄCE

    zob. SPÓŁGŁOSKI SZCZELINOWE

  • SPÓŁGŁOSKI SZCZELINOWE

    /SPÓŁGŁOSKI FRYKATYWNE, SPÓŁGŁOSKI TRĄCE, SPIRANTY/ Głoski właściwe (obstruenty), w trakcie artykulacji których powietrze napotyka na przeszkodę w postaci szczeliny między narządami mowy, w wyniku czego następuje tarcie powietrza. Tworzeniu szczeliny...

  • SPÓŁGŁOSKI PLOZYWNE

    zob. SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-WYBUCHOWE

  • SPÓŁGŁOSKI NOSOWE

    /SPÓŁGŁOSKI Z REZONANSEM NOSOWYM/ ang. nasal consonants Spółgłoski półotwarte, których wymowa polega na tym, że następuje zwarcie w różnych miejscach jamy ustnej lub pomiędzy nią a jamą gardłową i strumień powietrza przedostaje się na zewnątrz przez...

  • SPÓŁGŁOSKI LARYNGALNE

    /SPÓŁGŁOSKI KRTANIOWE, SPÓŁGŁOSKI GLOTTALNE/ ang. laryngeal consonants , glottal consonants W przypadku głosek laryngalnych (łac. larynx ‘krtań’) głównym narządem artykulacji jest krtań i znajdujące się w niej fałdy głosowe, dlatego określa się je...

  • SPÓŁGŁOSKI LABIODENTALNE

    zob. SPÓLGŁOSKI LABIALNE

  • SPÓŁGŁOSKI KRTANIOWE

    zob. SPÓŁGŁOSKI LARYNGALNE

  • SPÓŁGŁOSKI JEDNOUDERZENIOWE

    zob. SPÓŁGŁOSKI UDERZENIOWE

  • SPÓŁGŁOSKI GLOTTALNE

    zob. SPÓŁGŁOSKI LARYNGALNE

  • SPÓŁGŁOSKI FRYKATYWNE

    zob. SPÓŁGŁOSKI SZCZELINOWE

  • SPÓŁGŁOSKI EKSPLOZYWNE

    zob. SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-WYBUCHOWE

  • SPÓŁGŁOSKI DWUWARGOWE

    zob. SPÓLGŁOSKI LABIALNE

  • SPÓŁGŁOSKI DRŻĄCE

    /SPÓŁGŁOSKI WIBRACYJNE, WIBRANTY/ ang. trill consonant Jedyna grupa głosek realizowanych z wykorzystaniem ponadkrtaniowych drgań narządów artykulacyjnych (języka, języczka lub warg). Wspólną cechą wszystkich tego typu dźwięków, pomimo istniejących...

  • SPÓŁGŁOSKI BILABIALNE

    zob. SPÓLGŁOSKI LABIALNE

  • SPÓŁGŁOSKI ZWARTO-WYBUCHOWE

    / SPÓŁGŁOSKI ZWARTE, SPÓŁGŁOSKI PLOZYWNE, SPÓŁGŁOSKI EKSPLOZYWNE / ang. stop consonants , plosive consonants Spółgłoski sklasyfikowane ze względu na stopień zbliżenia narządów mowy (sposób artykulacji). Wielosegmentalna artykulacja spółgłosek...

  • SPÓŁGŁOSKA ZĘBOWA

    zob. SPÓŁGŁOSKA DENTALNA

  • SPÓŁGŁOSKA TWARDA

    Spółgłoska inna niż miękka (palatalna, środkowojęzykowa) i zmiękczona (spalatalizowana), w trakcie realizacji której dochodzi do powstania szczeliny lub zwarcia w innym miejscu niż obszar między środkowym grzbietem języka i podniebieniem twardym –...

  • SPÓŁGŁOSKA ŚRODKOWOJĘZYKOWA

    zob. SPÓŁGŁOSKA MIĘKKA

  • SPÓŁGŁOSKA PRZEDNIOJĘZYKOWO-ZĘBOWA

    zob. SPÓŁGŁOSKA DENTALNA

  • SPÓŁGŁOSKA PALATALNA

    zob. SPÓŁGŁOSKA MIĘKKA

  • SPÓŁGŁOSKA MIĘKKA

    /SPÓŁGŁOSKA PALATALNA, SPÓŁGŁOSKA ŚRODKOWOJĘZYKOWA/ Spółgłoska, w trakcie artykulacji której dochodzi do szczeliny lub zwarcia między środkowym grzbietem języka i podniebieniem twardym (jest to jej główne miejsce artykulacji). Większość głosek miękkich...

  • SPÓŁGŁOSKA DENTALNA

    /SPÓŁGŁOSKA ZĘBOWA, SPÓŁGŁOSKA PRZEDNIOJĘZYKOWO-ZĘBOWA/ Spółgłoska, której głównym miejscem artykulacji są zęby. W trakcie jej realizacji dochodzi do utworzenia szczeliny lub zwarcia (albo ich kombinacji) z udziałem górnych zębów i przedniej części...

  • SPÓŁGŁOSKA BEZDŹWIĘCZNA

    Spółgłoska, w czasie artykulacji której nie dochodzi do drgania wiązadeł głosowych w krtani – wiązadła pozostają rozsunięte, nie tworząc przeszkody dla przepływającego między nimi swobodnie powietrza, które tym samym nie wprawia ich w ruch. Barwa...

  • SPÓLGŁOSKI LABIALNE

    /SPÓŁGŁOSKI WARGOWE, SPÓŁGŁOSKI BILABIALNE, SPÓŁGŁOSKI DWUWARGOWE, SPÓŁGŁOSKI LABIODENTALNE, SPÓŁGŁOSKI WARGOWO-ZĘBOWE/ ang. labial consonants Spółgłoski wymawiane z udziałem jednej lub obu warg (łac. labium ‘warga’). Należą do nich spółgłoski...

  • SPOSTRZEGANIE

    zob. GNOZJA

  • SPOSÓB ZAPOCZĄTKOWANIA DŹWIĘKU

    zob. ATAK DŹWIĘKU

  • SPOSÓB WYMAWIANIA

    zob. DYKCJA

  • SPOSÓB ARTYKULACJI GŁOSKI

    zob. MODALNOŚĆ

  • SPIRANTYZACJA

    ang. spirantization Proces fonetyczny zmieniający spółgłoski zwarto-wybuchowe w spółgłoski zwarto-szczelinowe lub szczelinowe. Przykładem spirantyzacji w historii języka polskiego są alternacje typu rąk : rączek (zwarto-wybuchowe [k] zmienia się w...

  • SPEKTRUM OBJAWÓW KLINICZNYCH ZWIĄZANYCH Z EKSPOZYCJĄ NA ALKOHOL W OKRESIE CIĄŻY

    zob. FASD

  • SPECYFICZNE ZABURZENIE ROZWOJU JĘZYKOWEGO

    zob. SPECYFICZNE ZABURZENIE JĘZYKOWE

  • SPECYFICZNE ZABURZENIE JĘZYKOWE

    /SLI, SPECYFICZNE ZABURZENIE ROZWOJU JĘZYKOWEGO/ ang. specific language impairment Zaburzenie rozwoju mowy polegające na swoistych trudnościach w nabywaniu języka ojczystego, które wydają się pierwotne, niespowodowane żadnymi większymi zaburzeniami...

  • SPECYFICZNE ZABURZENIA CZYTANIA I PISANIA

    zob. DYSLEKSJA ROZWOJOWA

  • SPECYFICZNE TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU

    zob. DYSLEKSJA ROZWOJOWA

  • SONANTYCZNOŚĆ

    /UDZIAŁ WIĄZADEŁ GŁOSOWYCH PRZY ARTYKULACJI GŁOSKI/ z łac . sonans, D. ~antis – dźwięczący Jeśli przyjąć za Danutą Ostaszewską i Jolantą Tambor (1997), że miękkość/twardość głosek to pochodna wobec miejsca artykulacji, gdyż „każda spółgłoska...

  • SŁUCHONIEMOTA RUCHOWA

    zob. DYSLALIA CAŁKOWITA

  • SŁUCHONIEMOTA MOTORYCZNA

    zob. DYSLALIA CAŁKOWITA

  • SŁUCHONIEMOTA

    Zob. ALALIA

  • SŁUCHACZ

    ang. listener /hearer/ pie. klu ‘słyszenie’; st.-germ. khauzjan ‘słyszeć’ Odbiorca w procesie komunikacji ustnej. Zadaniem słuchacza jest dekodowanie komunikatu w celu dotarcia do sensu wypowiedzi. Zgodnie z modelem przetwarzania informacji dekodowanie...

  • SŁUCH MOWNY

    od rzeczownika mowa Zdolność odbioru dźwięków mowy, dla której istotne są: recepcja dźwięków (polegająca na dostrzeżeniu działania bodźca lub tego, że bodziec przestał działać, równoważna ze słyszeniem), rozróżnianie dźwięków (odnoszące się do...

  • SŁUCH FONOLOGICZNY

    Zdolność odbioru (wyodrębniania oraz identyfikowania) elementów fonologicznie relewantnych w płaszczyźnie segmentalnej oraz suprasegmentalnej wypowiedzi, na podstawie ich cech dystynktywnych i delimitacyjnych. Na słuch fonologiczny składają się dwa...

  • SŁUCH FONETYCZNY

    Zdolność odbioru informacji pozasystemowych płaszczyzny segmentalnej i suprasegmentalnej ciągu fonicznego (określone zjawiska fonetyczne, pozasystemowe w danym języku, mogą być konstytutywne dla innych języków). Słuch fonetyczny stanowi część słuchu...

  • SŁUCH FONEMOWY

    od rzeczownika fonem Jeden z rodzajów słuchu fonologicznego (a szerzej – mownego), odnoszący się do podsystemu fonologicznego języka w jego wymiarze segmentalnym. Słuch fonemowy jest zdolnością odbioru dźwięków mowy dotyczącą ich struktury fonemowej, w...

  • SŁOWOTWÓRSTWO

    /DERYWACJA/ ang. word formation , word-building , niem. Wortbildung , fr. formation des mots , ros. cловообразование pol. słow-o-twór-stwo (od słowo i tworzyć ) Dział wiedzy o języku będący częścią morfologii. Zajmuje się opisem budowy wyrazów i...

  • SŁOWOFORMA

    zob. FORMA WYRAZOWA

  • SŁOWO KLUCZOWE

    W informacji naukowej wyraz lub wyrażenie wybrane z tytułu lub tekstu dokumentu w celu najbardziej ogólnego scharakteryzowania jego treści. W wypadku automatycznego indeksowania dokumentu za słowa kluczowe uważa się te wyrazy, które najczęściej są...

  • SŁOWO

    Termin współcześnie używany jako synonim wyrazu, natomiast w starej tradycji terminologicznej był to synonim czasownika. Wyraz jest najważniejszą obok zdania jednostką językową, która służy do przekazywania informacji za pomocą środków językowych. Jest...

  • SŁOWNIK UMYSŁOWY

    zob. LEKSYKON UMYSŁOWY

  • SŁOWNICTWO FACHOWE

    zob. TERMINOLOGIA

  • SŁABOSŁYSZĄCY

    ang. hard-of-hearing, partially deaf Określenie osób z uszkodzeniami słuchu, u których odbiór mowy drogą słuchową jest możliwy, ale w istotnym stopniu ograniczony. Wprowadzone do powszechnego użycia na mocy rozporządzenia w sprawie kształcenia...

  • SLI

    zob. SPECYFICZNE ZABURZENIE JĘZYKOWE

  • SKURCZ GŁOŚNI

    /LARYNGOSPASMUS/ ang. laryngospasm , niem. Stimmritzenkrampf / Glottiskrampf , Laryngospasmus /, fr. laryngospasme , ros. Ларингоспазм ang. laryngospasm (z łac. larynx ‘krtań’, spasmus ‘skurcz’) Zwężenie szpary głośni w czasie fonacji Nagłe, odruchowe...

  • SKRÓCENIE TUŁOWIA

    zob. ODRUCH GALANTA

  • SKŁADNIA

    /SYNTAKTYKA/ ang. syntax , niem. Syntax , fr. syntaxe , ros. синтаксис pol. skład-nia (od składać ‘łączyć’) Dział gramatyki zajmujący się regułami łączenia wyrazów w jednostki językowe wyższego rzędu, jakimi są wypowiedzenia. To jednocześnie podsystem...

  • SKALA DYZARTRII. WERSJA DLA DZIECI

    Logopedyczna technika diagnostyczna opracowana przez Urszulę Mirecką i Katarzynę Gustaw, przeznaczona do badania osób w wieku 6-15 lat, u których podejrzewa się lub stwierdza występowanie dyzartrii. Jest narzędziem pomocnym w określaniu rodzaju i...

  • SJÖGRENA–LARSSONA ZESPÓŁ

    /ZESPÓŁ RUDA/ ang. Sjögren–Larsson syndrome / Rud's syndrome /, niem. Sjögren – Larsson Syndrom , fr. syndrome de Sjögren–Larsson , ros. синдром Шегрена–Ларсона Zespół Sjögrena–Larssona, rybia łuska Rzadka choroba genetyczna z grupy rybiej łuski,...

  • SJÖGRENA ZESPÓŁ

    / CHOROBA MIKULICZA-RADECKIEGO/ ang. Sjögren's syndrome / Mikulicz disease , Sicca syndrome /, niem. Sjögren-Syndrom / Sicca-Syndrome /, fr. syndrome de Sjögren / syndrome de Gougerot-Sjögren /, ros. Синдро ́ м Шегре ́ на Choroba autoimmunologiczna o...

  • SIGMATISMUS STRIDENS

    zob. SEPLENIENIE ŚWISZCZĄCE

  • SIAKANIE

    zob. JABŁONKOWANIE

  • SERWER

    zob. KOMPUTER

  • SEPLENIENIE WARGOWO-ZĘBOWE

    /sygmatyzm labiodentalny/ ang. labiodental sigmatism , niem. Sigmatismus labio-dentalis , fr. sigmatisme labiodental , ros. сигматизм губно-зубной , сигматизм лабиодентальный łac. sigmatismus labio-dentalis Rodzaj sygmatyzmu właściwego, który może...

  • SEPLENIENIE ŚWISZCZĄCE

    /SYGMATYZM ŚWISZCZĄCY, SIGMATISMUS STRIDENS / ang. sigmatism strident , niem. Sigmatismus stridens , ros. сигматизм свистящий , свистящая шепелявость łac. sigmatismus stridens Rodzaj sygmatyzmu właściwego, częściej dotyczy szeregów syczącego i...

  • SEPLENIENIE ŚRÓDZĘBNE

    zob. SEPLENIENIE MIĘDZYZĘBOWE

  • SEPLENIENIE PRZYZĘBOWE

    /sygmatyzm addentalny, seplenienie dozębne, seplenienie przyzębne, seplenienie dentalne/ ang. addental sigmatism fr. sigmatisme addental, niem. Sigmatismus addentalis, ros. сигматизм адденталъный , призубная шепелявость łac. sigmatismus addentalis...

  • SEPLENIENIE PRZYZĘBNE

    zob. SEPLENIENIE PRZYZĘBOWE

  • SEPLENIENIE NOSOWE

    / sygmatyzm nosowy/ ang. sigmatism nasal , niem. Sigmatismus nasalis , fr. sigmatisme nasal , ros. сигматизм назальный , носовая шепелявость łac. sigmatismus nasalis Rodzaj sygmatyzmu właściwego, który może dotyczyć wszystkich głosek dentalizowanych....

  • SEPLENIENIE MIĘDZYZĘBOWE

    / sygmatyzm interdentalny, seplenienie śródzębne/ ang. interdental sigmatism , niem. Sigmatismus interdentalis , fr. sigmatisme interdental , ros. сигматизм интердентальный , межзубная шепелявость łac. sigmatismus interdentalis Rodzaj sygmatyzmu...

  • SEPLENIENIE KRTANIOWE

    /sygmatyzm laryngalny/ ang. laryngeal sigmatism , niem. Sigmatismus laryngealis , fr. sigmatisme latéral , ros. сигматизм гортанный łac. sigmatismus laryngealis Rzadko spotykany rodzaj sygmatyzmu właściwego, który może dotyczyć wszystkich głosek...

  • SEPLENIENIE DOZĘBNE

    zob. SEPLENIENIE PRZYZĘBOWE

  • SEPLENIENIE DENTALNE

    zob. SEPLENIENIE PRZYZĘBOWE

  • SEPLENIENIE BOCZNE

    /sygmatyzm lateralny/ ang. lateral sigmatism , niem. Sigmatismus lateralis , fr. sigmatisme latéral , ros. сигматизм боковой , шепелявость латеральный łac. sigmatismus lateralis Rodzaj sygmatyzmu właściwego, który może dotyczyć wszystkich głosek...

  • SEPLENIENIE

    /sygmatyzm/ ang. sigmatism , lisp , niem. Sigmatismus , Lispeln , Schetismus , fr. sigmatisme , zozotement , ros. сигматизм , шепелявость łac. sigmatismus (od grec. σ /sigma/ ‘litera s ’) Zaburzenie mowy polegające na niewłaściwej artykulacji głosek...

  • SEKWENCJA PIERRE’A ROBINA

    ang. Pierre Robin syndrome, Pierre Robin sequence, Robin's anomaly Nazwa sekwencji pochodzi od imienia i nazwiska lekarza – Pierre’a Robina – który opisał ją po raz pierwszy. Sekwencja wad wrodzonych twarzoczaszki wiążąca się z niedorozwojem struktur I...

  • SCHWA

    zob. SAMOGŁOSKA NEUTRALNA


Rezultaty wyszukiwania 261 - 300 z 1000