Przyczyny zaburzeń psychoruchowych wśród dzieci są różne. Rozwój człowieka jest bowiem uzależniony od wielu procesów fizjologicznych zachodzących w organizmie. W pełni zdrowa jednostka charakteryzuje się harmonijnym funkcjonowaniem wszystkich narządów i ich układów.

Zaburzenia jednego z nich może zakłócać i dezorganizować pracę całego organizmu. Wszystkie czynności organizmu regulowane są przez układ nerwowy. Na jego funkcjonowanie ma wpływ wiele czynników: prawidłowa struktura anatomiczna, środowisko, w którym dziecko funkcjonuje oraz ogólny stan organizmu. Każde uszkodzenie układu nerwowego może prowadzić do zaburzeń psychicznych i psychoruchowych. Do uszkodzenia może dojść zarówno w życiu płodowym, podczas porodu, jak i po urodzeniu się dziecka. Jak zatem zwalczać wszelkiego rodzaju dysfunkcje psychoruchowe u najmłodszych? Najbardziej efektywnym sposobem może okazać się praca nad zaburzeniami poprzez zabawę. 

Jakie zalety ma stosowanie zabawy podczas terapii nadpobudliwości psychoruchowej?

Aby nie doprowadzić do poważniejszych powikłań nadpobudliwości psychoruchowej u dzieci, takich jak nerwice czy zachowania antyspołeczne należy pracować z dzieckiem podczas terapii. W określeniu konkretnych dysfunkcji psychoruchowych u dziecka z pomocą przychodzą narzędzia diagnostyczne w postacie fachowej literatury z zakresu pedagogiki specjalnej. Stosowanie zabaw w zwalczaniu dysfunkcji psychoruchowych niesie za sobą mnóstwo zalet. Przede wszystkim pozwalają one na integrację dziecka nadpobudliwego z rówieśnikami, budują poczucie własnej wartości, ułatwia wyrażanie i nazywanie własnych emocji, poprawa koncentracji uwagi czy pozwala rozładować skumulowaną energię i napięcia. 

Rodzaje zabaw wykorzystywanych do zwalczania dysfunkcji psychoruchowych

Ze względu na zakres obszaru psychoruchowego, na który oddziałuje dany rodzaj zabawy możemy techniki terapii podzielić na cztery grupy:

• zabawy ruchowe - umożliwiają one przede wszystkim rozładowanie skumulowanej energii poprzez zabawę, a tym samym pozwalają na uniknięcie zachowań agresywnych,
• zabawy relaksacyjne i uspokajające - ich główna funkcja polega na profilaktyce i pozwala dziecku odnaleźć równowagę między aktywnością a wyciszeniem,
• zabawy integrujące - rozwijają poczucie przynależności do grupy, wywołują poczucie akceptacji oraz wzmacniają więzi między rówieśnikami,
• zabawy związane z emocjami - pozwalają na naukę nazywania emocji i odpowiedniego ich przeżywania.