Ta strona używa plików Cookies. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Szczegóły dotyczące celu ich używania i możliwości zmiany ustawień Cookies w przeglądarce znajdziesz w Polityce Prywatności.
Spółgłoska inna niż miękka (palatalna, środkowojęzykowa) i zmiękczona (spalatalizowana), w trakcie realizacji której dochodzi do powstania szczeliny lub zwarcia w innym miejscu niż obszar między środkowym grzbietem języka i podniebieniem twardym – podniebienie twarde nie jest ani głównym, ani dodatkowym miejscem artykulacji (por. szeregi twarda : zmiękczona : miękka, np. [cena] : [c’is] /termin muzyczny/ :[ ćis] /drzewo/, [sam] : [s’inus] : [śivy]).
Literatura:
L. Dukiewicz, I. Sawicka: Fonetyka i fonologia, Kraków 1995.
Encyklopedia języka polskiego, red. S. Urbańczyk, Wrocław 1991.
B. Klebanowska: Interpretacja fonologiczna zjawisk fonetycznych w języku polskim, Warszawa 2007.
J. Strutyński: Gramatyka polska, Kraków 2002.
M. Wiśniewski: Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, Toruń 2007.
Szczegóły
mgr Staniszewska-Mól Agnieszka - Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
